Treća Srbija obnovila zaboravljeni spomenik streljanim Srbima
Treća Srbija je saopštila da je jedan od njihovih osnivača i savetnik gradonačelnika Novog Sada Miroslav Parović obišao u Petrovaradinu spomenik Srbima iz Batajnice, koji su streljani 1914. godine na mestu gde se danas nalazi stadion FK "Petrovaradin".
Akciju obnove i ponovnog otkrivanja ovog spomenika vodili su aktivisti Treće Srbije, koja smatra da se u spomeniku "sublimira čitava tragedija srpskog naroda".
"Priča o spomeniku počinje u septembru 1914. godine kada su austrougarske vlasti odlučile da surovo kazne stanovnike Batajnice jer su srdačno dočekali Srpsku Vojsku, čiji su delovi Prve armije, posle slavne Cerske bitke prodrli u Srem. Nakon povlačenja Srpske Vojske gotovo svi žitelji Batajnice saterani su u stočne vagone, i u ovom strašnom predukusu ustaškog pogroma nad srpskim narodom, dopremljeni u Petrovaradin. Nedaleko od današnjeg stadiona, na očigled svojih porodica, streljano je 10 mladića. Njihovi najmiliji su ostavljeni da ih oplakuju pod stražom čitavu noć, tog 17. septembra 1914. godine. Ivan Šenković potrčao je iz mase izdvojenih muškaraca da zagrli svoju porodicu i pri tom je mučki ubijen i tako se broj žrtava te noći popeo na jedanaest. Sahranjeni su ujutru, u masovnu grobnicu nedaleko od mesta stradanja. Ostatak rata preostali Batajničani su proveli uglavnom u osječkom logoru. Dvadeset godina ovaj zločin ostao je neobeležen. Sokolsko društvo Petrovaradin 1934. godine, nakon opsežne potrage, na čelu sa svojim starešinom Vladimirom Višoševićem, utvrđuje mesto grobnice i uređuje prostor sa visokom humkom, na čijem se vrhu podiže spomenik, koji je u potpunosti finansirao tadašnji gradonačelnik Novog Sada dr Branislav Borota. Godine 1941. ustaše ruše spomenik i pokušavaju da ga potpuno unište, što im zbog čvrstine materijala ne polazi za rukom, pa se zadovoljavaju obaranjem i zatrpavanjem. Komunisti nakon rata spomenik 'obnavljaju' na sebi svojstven način. Izvlače ga iz zemlje, ali ga i svlače sa humke i postavljaju na ledinu pored pružnog nasipa, tako da bude mnogo manje uočljiv i izložen svakodnevnim vibracijama železničkog saobraćaja. Tokom decenija, zarastao je u takav korov da je postao gotovo nevidljiv dok mu se potpuno ne priđe, a prilazila je samo delegacija SUBNOR-a, jednom godišnje da položi venac", navodi u saopštenju Traća Srbija.
Ova partija za spomenik je saznala posle razgovora njenog osnivača Dragiše Vasiljevića sa jednim Petrovaradincem.
