U Americi postoji knjiga o Oklopdžijama u kojoj se kaže da su bili ratnici "u ono doba", i da su na sebi nosili oklope, po kojima su i dobili naziv. Na Velebitu su pobedili u borbi Turke i posle se nastanili u Medaku u Lici.
U "Plemenskom rječniku ličko-krbavske županije" (iz 1915), početkom 20. veka, u Raduču, rodnom mestu našeg čitaoca bila je samo jedna kuća Oklopdžija, a najbrojniji su bili u Medaku i selu Kruškovcu pored njega, u Donjem Lapcu i Mutiliću.
Ali, ono što nam je bilo mnogo interesantnije od rasprostranjenosti ovog prezimena, bili su nadimci u pomenutom delu koji se čine kao prava prezimena Oklopdžije. Osim Ćusa i Kusa, što su takođe nadimci, koji su nastanjeni na Zrmanji, svi su oni u Medaku. Kao Oklopdžije se navode Aglići, Brkići, Građani, Patrići, Plemenitaši ili Šapandrke i Ristići. Prezimena Građani i Plemenitaši (ili pak, samo nadimci) mogli bi da ukažu na njihovo zaista plemenito, odnosno, plemićko poreklo, jer su živeli u "gradu", utvrđenju, a i bili su "plemenitaši", tj. plemeniti građani ili plemići.
Ovu tezu još više podržava i prezime Ristić za koje se zna da potiče iz južne, tzv. Stare Srbije, odnosno Makedoniji, a možda i iz severne Grčke, kao što je pleme Građani u Crnoj Gori zauzimalo prostore oko Skadarskog jezera. Ovome u prilog govori i krsno ime, Sv. Nikola, najčešće vezano za Staru Srbiju i srpsko stanovništvo oko Skadra.
Pred Turskim naletom sa Istoka, te prostore je napustilo mnogo starog srpskog plemstva i krenulo ka Dalmaciji i Lici, u krajeve gde je posede imala sestra cara Dušana, Jelena, udata za velikaša Šubića-Zrinskog.
