Publika ispred Kolarca i publika u holu, raspoložena i uzbuđena zbog novog susreta sa velikim umetnikom, uz mogućnost da se bolje upozna sa njim, zahvaljujući autobiografiji "Partitura mog života", koja je u izdanju Beogradske filharmonije objavljena na srpskom jeziku.
I izdanje ove knjige i posebna naklonost koja ga veže za Beograd u kome je ostvario jedan od prvih međunarodnih uspeha, posebno saradnja sa Beogradskom filharmonijom zbog čije se Fondacije namenjene nabavci novih instrumenata i usavršavanju muzičara, odrekao honorara, doveli su ga ponovo u Beograd.
Maestro je odlučio da ovom prilikom na programu budu Prva i četvrta Bramsova simfonija, kao dela koja predstavljaju svojevrsnu bazu orkestarskog repertoara i kao dela u kome orkestar može da se predstavi u najboljem izdanju. I upravo je našim filharmoničarima to i pošlo za rukom – da zasijaju kao vrhunski orkestar vođeni majstorskom rukom Zubina Mehte.
U svakom slučaju, bio je to jedan od onih koncerata o kojima će mnogi koji su mu prisustvovali kasnije pričati, kako je to bilo kada je Mehta dirigovao Bramsa na Kolarcu. I svečanost i privilegija!
