Nebojša Glogovac još je jedna srpska glumačka veličina čije će ime nositi ulica u centru prestonice. Ova inicijativa stigla je od Komisije za spomenike i imena trgova i ulica Grada Beograda, tri godine nakon njegove smrti, koliko je i bilo potrebno da bi mogla da bude pokrenuta i prosleđena gradskom parlamentu. Sokak Nebojše Glogovca je na Dorćolu u delu Ulice Strahinjića bana, između Francuske i Skadarske, u pešačkoj zoni. Glumac koji je kao i više njegovih kolega ostavio neizbrisav trag u kulturi tako je upisan i u istoriju srpske prestonice. Ovim korakom, Srbija i Beograd nastavljaju da pokazuju kako ne zaboravljaju svoje značajne ličnosti iz sveta umetnosti, glumce, muzičare, sportiste… Uspomenu na njih čuvaju na tablama ulica, trgova, sokaka, dok građani svoje poštovanje velikanima iskazuju na zidovima inicirajući da se likovi poznatih i zaslužnih, nađu na muralima.
Drevni običaj
Ova vrsta sećanja na važne i zaslužne ličnosti nekog doba, značajna je za istoriju jednog grada, kaže za “Vesti” istoričar Nebojša Damnjanović, kustos Muzeja istorije Srbije. On je naveo da se ovim i gradske vlasti, ali i građani odužuju zaslužnima, memorišući njihova imena i likove na tablama s nazivom ulice i zidovima zgrada. Ta vrsta sećanja, prema njegovim rečima, potiče još iz starog doba.
– Još su drevni narodi imali običaje kojima su pokazivali da ne zaboravljaju istaknute ljude. Na primer, Rimljani su povremeno organizovali povorke na kojima su nosili oslikane portrete znamenitih vojskovođa, a u srednjem veku su oni, koji su ostavili trag u društvu, bili opevani – priča ovaj istoričar kako je toga bilo u svako doba pa i u današnjoj zreloj civilizaciji.
Gest građana koji se na lokalnom nivou organizuju i sačuvaju poznate na muralu, ovaj istoričar vidi kao vrlo simpatičan, ali i kao način da zapamte kroz generacije, neke važne ličnosti.
– To ne rade samo naši i građani u regionu. U Moskvi sam, recimo, video isto tako neformalno urađenog čuvenog ruskog književnika i muzičara Bulata Okudžavu – kaže Damnjanović.
Džej u kafani
Da umetnost briše sve razlike i okvire, pokazuju i likovi srpskih umetnika izvan granica domovine. Nebojša Glogovac je osim na muralu u Užicu, oslikan i na zidovima u Nevesinju i Doboju, a njegov kolega Marinko Madžgalj, koji je prerano otišao pre pet godina, dobio je mural u centru Beograda, kod Ateljea 212 čiji je bio istaknuti član.
Ulicu u rodnom Nišu, u opštini Palilula, gde je odrastao, prošle godine je dobio glumac Desimir Stanojević. Nišlije su zadovoljne tim rešenjem gradskih vlasti, jer je Desko bio ponosan na svoj kraj i sebe je nazivao Palilulcem.
Nedavno preminuli muzičar i pisac Đorđe Balašević je, kako smatra gradonačelnik Novog Sada Miloš Vučević, zaslužio da neka od ulica ili mostova ovog grada ponese njegovo ime. Vučević je podsetio da Balašević nije želeo da mu se “podižu spomenici ni imenuju ulice njegovim imenom”, i dodao da nije poenta poništavati nešto što je bila Balaševićeva želja, ali je prostor u Novom Sadu zaslužio svojim delima.
Veličina nema granice, pa se Doboj, zahvaljujući umetniku Deniju Božiću, muralima odužio legendama iz sveta muzike. Džeja Ramadanovskog je ovekovečio u kultnoj kafani Kuštro, a mural sa likom Đorđa Balaševića uradio je za četiri dana u Doboju, a onda još jedan u Novom Sadu. U Podgorici će Balašević, kako je najavio gradonačelnik Ivan Vuković, dobiti park na Bulevaru Mihaila Lalića.
Gaga i Bata “gledaju” Trebinjce
Trebinje je, zahvaljujući akciji Centra za socijalni rad, Foruma mladih i navijačkih grupa Crvene zvezde i Partizana, na fasadama zgrada i prolaza dobilo murale kulturnih i naučnih stvaralaca. Uz Nikolu Teslu i Ivu Andrića, sa zidova Trebinjce od sredine prošle godine “gledaju” doajeni srpskog glumišta Dragan Nikolić, Bata Stojković, Ljuba Tadić, Pavle Vujisić, ali i svetski filmski magovi Alfred Hičkok i Stenli Kjubrik. Gaga je posle smrti dobio mural u Nevesinjskoj na Vračaru, blizu stana gde je živeo sa Milenom Dravić, čiji je lik dodat u martu 2019, pet meseci nakon što je preminula. Legendarni glumački par ima mural i u Doboju.
Skulptura na klupi
Nebojša Damnjanović napominje da je na njega lično utisak ostavila skulptura pokojnog kolege Branka na Zemunskom keju.
– Najhold je bio vrstan poznavalac istorije Zemuna, a na keju njegova skulptura sedi na klupi u gleda na Dunav. Na ovaj način ga se Zemunci stalno sećaju – kaže Damnjanović i podseća da Najhold “ima” i mural sa natpisom “Biti Zemunac nije stvar krštenice, već stanje duha”.
Uzor mladima
Matični teatar Nebojše Glogovca, Jugoslovensko dramsko pozorište, dug velikom glumcu vraća ustanovljenjem nagrade koja će nositi njegovo ime, a dodeljivaće se najboljem mladom glumcu. Ovim potezom Glogovac ulazi u krug teatarskih velikana čije ime nose nagrade poput Dobrice Milutinovića poznatija kao “Dobričin prsten”, Zorana Radmilovića – “Zoranov brk”, Miloša Žutića, Pavla Vujisića za životno delo, Mije Aleksića, glumica Žanke Stokić, Tatjane Lukjanove…
