Srbija se i trećeg dana žalosti opraštala od žrtava dva masovna ubistva u kojima je stradalo 17-oro dece, uglavnom mladih ljudi. Sve zastave države na institucijama su bile spuštene na pola koplja, a događaji su počinjali odavanjem pošte nastradalima minutom ćutanja.
Građani cele zemlje su nastavili da u tišini ostavljaju cveće i pale sveće na mestima zločina i drugim javnim mestima. Poštu ubijenima odavali su i građani čitavog regiona, a u Crnoj Gori je 7. maj bio Dan žalosti.
U nedelju je sahranjeno troje mladih, Milan, Kristina i Dalibor, ubijeni u Duboni kod Mladenovca, a na Đurđevdan velike tuga i bol: deset sahrana u jednom danu, četvoro dece i čuvar škole u Beogradu, a u Malom Orašju pet mladića.
Na Centralnom groblju sahranjena je učenica Ema Kobiljski, ćerka poznatog odbojkaškog para Dragana i Nine Kobiljski. Ovu devojčicu heroja, koja je hrabro stala pred ubicu pokušavajući da spase drugove i drugarice, ispraćali su jecaji porodice, drugarica i drugova. Ema se, kako je kazao vladika Ilarion, hrabro se isprečila tom zlu.
Na Novom bežanijskom groblju na večni počinak je ispraćena Adriana D, francuska državljanka, koja se nedavno sa roditeljima vratila u Srbiju. Plač i uzdasi dok se beli kovčeg sa devojčicom kretao ka njenoj večnoj kući. Plakao je i sveštenik na sahrani Katarine M. na Novom groblju. Njene drugarice su nosile gomilu belih balona koje su pustile u nebo.
Još jedna sahrana na Novom groblju, gde je povorku predvodio dečak sa belim krstom na kojem je bilo ime Mare A. Na njenoj umrlici potresne reči “Najdraža naša, spavaj sa anđelima.”
