Porodica Stanišić koja živi u Rajnahu u Švajcarskoj deo odmora provela je i van Srbije, a odredište je bilo svetski poznato – Venecija.
U gradu koji je prepun atrakcija za turiste njihova prevashodna želja bila je da posete baziliku Santa Maria della Salute, koja je toliko očarala pesnika Lazu Kostiću da je lepotu crkve poistovetio sa sećanjem na lepotu svoje Lenke.
Nezaobilazne maske i vožnja gondolom daju gradu posebnu čar, ali Stanišićima je nešto drugo privuklo pažnju, nešto što nisu očekivali da vide u Veneciji i što ih je baš prijatno iznenadilo.
– Pažnju nam je privukla radnja u čijem smo izlogu prepoznali nešto nama blisko, brojanice i ikone. Ikone Svetog Nikole, Svetog arhangela Mihaila, Presvete Bogorodice ukrašavale su izlog radnje simboličnog naziva Vrata Vizantije (La Porta di Bisanzio) . Ušavši u radnju, saznali smo da su vlasnici Ljupčo i Irena Andonovski iz Makedonije. Ljupčo je prethodno 17 godina radio u Crkvi Svetog Đorđa u Veneciji, koja je prva pravoslavna crkva u Italiji – prepričava Živorad, glava porodice Stanišić.
Od uzbuđenja, kaže Živorad, nisu stigli da se fotografišu sa vlasnicima, a omeo ih je i nenadani posetilac, Luiđi Brunjaro, gradonačelnik Venecije, kome su Ljupčo i Irena poklonili mozaik na kom su on i njegova supruga.
– Od Ljupčeta smo čuli da su vrata njihove radnje iz 1700. godine i rađena u vizantijskom stilu, pa otuda i ime Vrata Vizantije. Razgovor smo morali da prekinemo jer je već bilo vreme da krene naš brod. Ostalo nam je u sećanju otkriće da turisti umesto suvenira u vidu gondole ili maske iz Venecije mogu da ponesu i pravoslavnu brojanicu ili ikonu koje uz blagoslov stižu sa Svete Gore – dodaje Živorad.
