Tradicija ribolova u Vojvodini je duga. U srednjem veku čitava sela u Podunavlju su živela od ove delatnosti. Možda baš odatle i dolazi to da su Vojvođani do danas ostali strastveni ribolovci.
Ipak, za taj hobi i sport presudni su prirodni uslovi. Gotovo da nema kraja Vojvodine u kome neka akvatorija – reka, meandar, kanal, jezero ili bara, nije istovremeno i mala ribolovačka destinacija. Idealne destinacije ribolovnog turizma su na jezerima: Moharač, Kudoš, Šatrinici, Dobrodol, Peskara, Tresetište.
Na njima se uglavnom love šaran i smuđ. Na rekama Dunav (Apatin, Susek), Sava i Tisa, love se smuđ i som. Gotovo u svim opštinama Vojvodine postoje uslovi za ribolov. Novosađani najviše pecaju kod Žeželjevog mosta, Somborci na čonopljanskom jezeru, udaljenom petnaestak kilometara od Sombora, zatim Monoštorski rit i Bezdan. U opštini Inđija, peca se na Dunavu, Jarkovačkom jezeru. Jedno od najpoznatijih pecaroških područja je Kovilj, gde se najviše peca na “Tikvari”, “Šlajzu” i “Arkanju”.
U Žablju, omiljeno mesto za pecanje je reka Jegrička, dok u Srbobranu ribolovci uživaju u pecanju na Velikom Bačkom kanalu, rečici Krivaji i Beljanskoj bari. Kada govorimo o pecanju na Palićkom jezeru, dozvoljeno je na zapadnoj obali, zatim na Omladinskom i Ludaškom jezeru.
Za više informacija o ribolovu u Vojvodini obratite se Ribolovačkom savezu Vojvodine (021/6411974)
Ima i kod nas u Banatu, i reka i jezera i bara,dobrih za pecanje, onoliko.