Muslimović, pukovnik nekadašnje JNA, tokom rata je bio pomoćnik komandanta za bezbednost Teritorijalne Odbrane BiH, zatim načelnik Uprave bezbednosti Generalštaba Armije BiH, načelnik Uprave za moral, zvanični predstavnik Armije BiH u združenom štabu Armije BiH i HVO, kao i savetnik za vojna pitanja u Predsedništvu BiH, navodi "Fokus".
On se dodvodi u vezu sa zarobljavanjem i mučenjem pukovnika Slavoljuba Beloševića, ispitivao je i pukovnika Milana Šuputa, a umešan je i u napade na pripadnike JNA 2. maja 1992. godine.
Još 21. jula 1994. godine major Zdravko Petrović, istražni sudija Vojnog suda u Beogradu, doneo je naredbu za izdavanje poternice protiv Ganića, Muslimovića, ali i još sedam lica zbog krivičnih dela.
"Prilikom pronalaska imenovanih treba ih lišiti slobode i sprovesti ih istražnim sudijama Vojnog suda u Beogradu. Naredba se izdaje zato što je protiv ovih lica doneseno rešenje o sprovođenju istrage, zbog osnovane sumnje da su učinili krivična dela oružane pobune u sistuaciji s krivičnim delom napada na vojno lice u provođenju službe i krivično delo protivpravnog ubijanja i ranjavanja neprijatelja. Istim rešenjem je protiv okrivljenih određen pritvor. Pošto se radi o krivičnim delima koja se gone po službenoj dužnosti, a okrivljeni se nalaze u bekstvu to su ispunjene zakonske pretpostavke za raspisivanje poternice, a u cilju pronalaženja imenovanih“, navodi se u naredbi majora Zdravka Petrovića.
Prema dokazima, glavni akteri dešavanja u Dobrovoljačkoj, među kojima i Muslimović, napali su kolonu JNA, prekršili pravila međunarodnog prava, činili i naredili da se prema ratnim zarobljenicima vrše ubistva, mučenja, nečovečno postupanje, kršeći pravila međunarodnog prava za vreme rata ili oružanog sukoba.
