Velika eksplozija dogodila se u našoj galaksiji, ogroman bljesak protutnjao je Sunčevim sistemom, a naučnici veruju da je eksploziju izazvala neobična, vrlo moćna neutronska zvezda poznata kao magnetar, koja je mogla da izazove probleme u mobilnoj mreži širom planete.
Otkriće ove eksplozije može pomoći u razumevanju gama-zraka, koji su deo najmoćnijih eksplozija u svemiru, preneo je Independent, pozivajući se na naučni magazin Nejčr Astronomi.
Zemlju povremeno pogađaju slabi i kratki gama-zraci, ali velike eksplozije su retke, kao novootkrivena GRB200415A, koja je emitovala više energije nego Sunce.
Kako navodi Indipendent, ovo otkriće naučnika objavljeno je danas i pokazuje kako velike zvezde, znatno veće od našeg Sunca, mogu svoj život da završe na drugačiji način nego one koje su veličine Sunca.
„Naše Sunce je obična zvezda. Kada bude umrlo, postaće sve veće i prerasti u crvenog džina. Posle toga će kolabirati u malu kompaktnu zvezdu poznatu kao beli patuljak“, kazao je Sebur Razak sa Univerziteta u Johanesburgu, koji je predvodio istraživanje.
On je objasnio da zvezde koje su znatno veće drugačije završavaju svoj život. One eksplodiraju u supernove, a onda iza sebe ostave male, kompaktne zvezde poznate kao neutronske zvezde. One su male, ali imaju toliku gustinu da bi samo jedna kašičica napunjena materijalom od kog su napravljene težila nekoliko tona.
Takve zvezde su izvor najsnažnijih eksplozija u univerzumu, koje u današnje vreme mogu da utiču na signal mobilne telefonije, ali mogu i da budu i prozor u same početke kosmosa, odnosno poruke koje nam stižu iz perioda kada je on bio daleko mlađi.
Otkriće naučnika koje je danas objavljeno zasniva se na signalu koji su zabeležili Međunarodna svemirska stanica, mreža satelita oko Zemlje i teleskopi 15. aprila 2020. Tada je snažan bljesak, kog su naučnici označili sa GRB 200415A prošao pored Marsa i Zemlje.
Iako nije bio prvi takav bljesak koji je „dodirnuo“ našu planetu, jedan sličan je zabeležen 2016. godine, bio je prvi koji su mogli da zabeleže moćni teleskopi koji su u međuvremenu pušteni u rad i tako omoguće naučnicima da ga pomno prouče, iako je trajao samo 140 milisekundi.
Naučnici se nadaju da bi proučavanjem takvih bljeskova mogli bolje da razumeju kako se svemir širi i evoluira tokom vremena.
