Episkop Atanasije umro je od posledica koronavirusa.
Umirovljeni episkop zahumsko-hercegovački i primorski, Atanasije, upokojio se u Gospodu, objavljeno je na sajtu Eparhije zahumsko-hercegovačke.
Episkop Atanasije preminuo je u večernjim časovima, u četvrtak, 4. marta 2021. godine, u bolnica Trebinje.
Obaveštenje o sahrani vladike biće objavljeno naknadno, navode iz Eparhije.
Episkop dr Atanasije Jevtić rođen je u selu Brdarici, u šabačko-valjevskom kraju, na drugi dan Božića 8. januara 1938. godine.
Završio je Bogosloviju u Beogradu 1958. godine, a Bogoslovski fakultet 1963. godine. Prethodno je zamonašen u manastiru Pustinji kod Valjeva, 1960. godine, gde je monaški postrig primio od od arhimandrita Justina Popovića, a potom je bio sabrat manastira Tronoše kod Loznice.
Završio je i Teološki fakultet u Atini, gde je i doktorirao.
Za vreme četvorogodišnjeg boravka u Atini, služio je kao parohijski sveštenik u atinskoj Ruskoj crkvi
Usavršavao se i na Bogoslovskom institutu Svetog Sergija u Parizu, gde je bio i profesor. Za četiri godine boravka u Francuskoj opsluživao je, prema potrebama, pravoslavne parohije ruske, srpske, grčke i francuske.
Od 1973. bio je docent na Bogoslovskom fakultetu u Beogradu, a potom i profesor. U dva navrata bio je i dekan Bogoslovskog fakulteta u Beogradu.
Istovremeno i naporedo sa profesorskim dužnostima i pisanjem u časopisu „Pravoslavlje“, delatno je učestvovao u buđenju uspavane svetosavske i kosovske svesti i savesti srpskoga naroda, podsećajući na ozbiljnost situacije na Kosovu i Metohiji, ali i u drugim srpskim zemljama, navodi se na sajtu Eparhije zahumsko-hercegovačke.
Izabran je 1991. za episkopa banatskog, gde je ostao nepunih godinu dana, da bi 1992. postao episkop zahumsko-hercegovački. Nasledio je Eparhiju koja više decenija nije imala svoga episkopa, a tokom rata u BiH pomagao je svoj narod, vojsku, siročad, izbeglice, ranjenike i ostale nevoljnike i paćenike, obnavljajući pravoslavnu veru u Hercegovini.
Godine 1994. izabran je za prvog rektora novootvorene Duhovne akademije Svetog Vasilija Ostroškog u Srbinju.
Usled teške povrede umirovljen je kao episkop 1999. godine, a ostao je da boravi u manastiru Tvrdoš kraj Trebinja.
Bio je jedan od najpoznatijih pravoslavnih teologa, i učestvovao je na brojnim naučnim skupovima. Autor je brojnih knjiga, studija, članaka, ogleda i beseda na više svetskih jezika. Prevodio je sa starogrčkog, staroslovenskog i drugih jezika. Bio je član Udruženja književnika Srbije i objavio je više desetina knjiga.
