Udba planirala atentat na Tuđmana 1987.

"Beogradu je smetala Tuđmanova veza s Hrvatskim narodnim otporom (HNO) u Kanadi, koji se zalagao za stvaranje Hrvatske. Zbog toga je isplanirano da ga ubije srpski likvidator Bogoje Panajotović, konobar iz Niša koji je emigrirao u SAD“, rekao je za Večernji list Lopušina.

Prema rečima bivšeg načelnika srpske tajne policije dr. Obrena Đorđevića, Služba državne bezbednosti (SDB) Jugoslavije je ime Franje Tuđmana upisala 1987. na listu političkih emigranata koje treba likvidirati.

Tuđman na jednom od svojih predavanja u Štutgartu tokom evropske turneje 1988.

Razlog su bile njegove političke aktivnosti 1987. i 1988. godine, prvo pripreme za posetu i turneju u Kanadi i SAD-u, a zatim i delatnost u Nemačkoj i Evropi, kaže Marko Lopušina (58).

Čelnici jugoslavenskih tajnih službi i posebno JNA, odnosno vojne tajne službe, bili su ogorčeni što je Tuđman posle godina izolacije dobio pasoš i “pušten da izađe iz zemlje”. Tuđmana je, prema Lopušini, trebalo da likvidira srpska tajna služba, a ne hrvatska koja je bila “nadležna“.

“Čini se da su Služba državne sigurnosti (SDS) Hrvatske i SDS BiH kao domicilne službe za Tuđmana i Šuška odbile da obave svoj posao. Onda je napravljena ponuda da Tuđmana ukloni srpska tajna policija preko svog likvidatora u SAD-u, čuvenog Bogoja Panajotovića“, prenosi hrvatski Večernji list saznanja Lopušine.

Dragiša Kašiković

"Panajotović je bio konobar iz Niša, doseljenik u SAD, koji je za Udbu likvidirao prvaka srpske emigracije Dragišu Kašikovića u Čikagu 1977. Tom prilikom ubijena je i njegova poćerka, devetogodišnja Ivanka Milošević, koja je bila svedok likvidacije. Ubistva su obavljena nožem, a FBI nikad nije pronašao ubicu. Ne zna se koliko je još emigranata Panajotović likvidirao“, kaže Lopušina.

Politički događaji u Jugoslaviji krajem 80-ih godina brzo su se odvijali pa je detaljno planiranje atentata na Tuđmana u inostranstvu propalo. Pisani tragovi o tome, tvrdi Lopušina, ne postoje jer su uništeni. Prema njegovom mišljenju, glavešine jugoslovenskih tajnih službi znale su za svaki Tuđmanov korak u Kanadi i SAD-u, ali ne toliko zbog rada doušnika Udbe, nego zahvaljujući razmeni političko-sigurnosnih informacija između SAD-a i SFRJ.

Lopušina kaže da američke i kanadske tajne službe, posebno CIA i FBI, u redovima svih etničkih grupa imaju svoje doušnike koji im prosleđuju informacije o događajima unutar zajednica. Izveštaji saradnika američkih službi redovno su završavali na stolovima šefova tajnih službi u Beogradu.

“Vašington i Beograd su još od vremena Josipa Broza Tita imali direktnu saradnju na suzbijanju antijugoslovenske emigracije u SAD-u, a mnogi emigranti su radili za CIA i FBI“, objašnjava Lopušina.

Ono što je posebno zaintrigiralo šefove tajnih službi u Beogradu bila su Tuđmanova predavanja o položaju Hrvatske u Jugoslaviji i susreti s poslovnim ljudima i “otporašima”, članovima Hrvatskog narodnog otpora u Torontu i Otavi.

Tuđman je u Kanadi bio gost ne samo biznismena, poput Zlatka Čaldarevića i Ivice Zdunića, nego se susreo i s tzv. “norvalskom skupinom” – Gojkom Šuškom, Antom Beljom, Marinom Soptom, fra Ljubom Krasićem, ondašnjim izaslanikom Hrvatskoga franjevačkog reda “Kraljica mira” u Norvalu, i drugima.

Praćen je svaki Tuđmanov korak uz znanje i odobrenje tadašnjeg saveznog šefa jugoslovenskih tajnih službi Zdravka Mustača, bez obzira na to što je likvidaciju trebalo da obavi srpska tajna policija. Prema mišljenju Marka Lopušne, pripadnici jugoslovenskih tajnih službi, nekadašnji udbaši, i danas vladaju u Hrvatskoj i stoje u pozadini mnogih hrvatskih stranaka.