Iznoseći svoju odbranu u Osnovnom sud u Smederevu, Terzić je tvrdio da on nije uradio ništa nezakonito i da se protiv njega vodi politički slučaj, koji je izmišljen pod plaštom razotkrivanja političke pozadine ubistva premijera Srbije Zorana Đinđića.
|
Terzić je optužen i da je kao okružni javni tužilac 2002. godine svom zameniku Miroslavu Vlajiću naložio da kod postupajućeg sudije "odustane od krivičnog gonjenja Milorada Ulemeka Legije", optuženog za izazivanje opšte opasnosti i sprečavanje službenog lica u obavljanju poslova bezbednosti, kao i nanošenje teških telesnih povreda pripadniku Interventne brigade SUP-a Beograd.
Reč o incidentu sa proslave rođendana folk pevačice Svetlane – Cece Ražnatović u klubu "Stupica", juna 2001. godine, kada je Ulemek sa svojim pratiocem Brankom Veljkovićem pucao, a kada je došla policija opirao se hapšenju i povredio jednog specijalca. Ulemek je tada, iako pripadnik Resora državne bezbednosti i komandant JSO, bio i jedan od vođa "zemunskog klana". |
Optužen je da je iskorišćavanjem službenog položaja kao okružni javni tužilac krajem 2001. godine uticao da iz pritvora budu pušteni članovi zemunskog kriminalnog klana, tada osumnjičeni za otmicu predsednika "Delte" Miroslava Miškovića.
On je uhapšen 21. jula 2007. godine na zahtev tadašnjeg Specijalnog tužioca Slobodana Radovanovića, a posle mesec i po dana provedenih u pritvoru Centralnog zatvora u Beogradu, pušten je da se brani sa slobode i sada se bavi advokaturom.
Sud u Smederevu trebalo bi da od Specijalnog tužilaštva u Beogradu, koje je sprovelo istragu protiv Terzića, na zahtev njegove odbrane, pribavi spise iz kojih se može videti da li su prema Terziću primenjivane mere koje se koriste u postupcima za organizovani kriminal – praćenje, prisluškivanje.
Pored toga sud bi trebalo da pribavi dokumetaciju iz koje bi se moglo zaključiti zašto je protiv njega vođen postupak kao da je član organizovane kriminalne grupe poznate kao "zemunski klan".
Bivšem beogradskom okružnom javnom tužiocu na teret se stavlja da je "preduzimao radnje, na koje je ovlašćen zakonom", kako bi za organizatore i pripadnike "zemunskog klana" ishodovao povoljniji "krivično-procesni" položaj.
Optužen je da je kao okružni javni tužilac direktno – usmeno i pismeno, naložio Četvrtom opštinskom tužiocu Biljani Radovanović i njenim zamenicima Dušanu Simiću i Mioljubu Vitoroviću da u postupku istrage protiv pripadnika "zemunskog klana" istražnom sudiji "sugerišu njihovo puštanje iz pritvora", iako je znao da za to nije bilo zakonskog osnova.
To se, posebno odnosilo na vođe "zemunaca" Dušana Spasojevića i Mileta Lukovića. Njihovim puštanjem na slobodu omogućeno je organizovanoj kriminalnoj grupi da nastavi da planira i izvršava krivična dela (ubistva i otmice), sve do samog atentata na premijera Zorana Đinđića, 12. marta 2003. godine.
Kako se navodi u optužnici, Terzić je svoju tužilačku funkciju direktno stavio u "funkciju omogućavanja zločinačkog delovanja ‘zemunskog klana", a posebno davanjem naloga Četvrtom opštinskom tužiocu da se Mile Luković, kao jedan od vođa ove grupe, pusti iz pritvora", obrazlažući to kao "jedan od osnovnih razloga protesta Jedinice za specijalne operacije novembra 2001. godine".
