Drašković, kao i njegov kum Aleksandar Golubović, zvani Batanko, negirali su krivicu, kao i na svim dosadašnjim suđenjima.
Obojica su rekli da ne priznaju izvršenje krivičnog dela koje im se stavlja na teret, rekavši da su sve što su imali da kažu, ispričali na prethodnim suđenjima.
Veštaci Branimir Aleksandrić i Milan Kunjadić takođe su potvrdili da ostaju pri ranijim nalazima svojih veštačenja.
Za ubistvo Plećića, Drašković i Golubović su već osuđivani, ali su te presude ukidane odlukama Vrhovnog suda. Oni su najpre osuđeni na po devet i po godina zatvora, a zatim na 12 godina.
Na trećem suđenju Drašković i Golubović oslobođeni su krivice, jer je sud ocenio da su pucali u samoodbrani.
Drašković i Golubović su proveli po četiri godine u zatvoru, a posle treće presude pušteni su na slobodu.
Vrhovni sud Srbije je ukinuo i tu oslobađajuću presudu i vratio predmet na ponovno suđenje, koje je bilo prekinuto u decembru 2007. godine, pošto je predsednik tadašnjeg sudskog veća sudija Zoran Zvonar odlučio da ode u advokate.
Sudija Marina Anđelković, koja ga je zamenila, nije izabrana na tu funkciju na opštem izboru sudija, pa je suđenje Draškoviću i Goluboviću formalno krenulo ispočetka pred novim predsednikom sudskog veća.
Drašković i Golubović brane se pred sudom da je Plećić ubijen u samoodbrani, pošto je pijan vitlao pištoljem oko njihovog stola i pretio da će ih ubiti, kako bi osvetio prijatelja.
Više javno tužilaštvo tereti Draškovića i Golubovića da su "nakon prepirke s Plećićem koji je došao za njihov sto dok su ručali, a zatim ustao i desnom rukom krenuo prema pojasu, izvadili pištolje i ispalili veći broj hitaca u njega".
Kako je navedeno u optužnici, Plećić je u tom trenutku bio leđima okrenut od Golubovića i bočnom levom stranom prema Draškoviću.
Nastavak suđenja zakazan je za 18. maj.
