Šećer se danas doslovno nalazi na gotovo svim policama u prodavnicama, a naročito u onim proizvodima koji su namenjeni deci.
Naime, kako donosi Science Daily, deca su najveći potrošači dodanog šećera, bez obzira na to što se ishrana sa visokim procentom šećera povezuje sa zdravstvenim oboljenjima poput srčanih bolesti, pa čak i sa oštećenom funkcijom pamćenja.
Međutim, manje se zna o tome kako visoka konzumacija šećera tokom detinjstva utiče na razvoj mozga, posebno regije za koju se veruje kako su izuzetno važne za učenje i pamćenje.
Istraživanje koje su vodili naučnici Univerziteta Georgia u saradnji sa istraživačkom grupom Univerziteta Južne Kalifornije na modelu glodara pokazalo je da svakodnevna konzumacija pića zaslađenih šećerom tokom adolescencije smanjuje sposobnost učenja i pamćenja tokom odrasle dobi.
Grupa je nadalje pokazala da promene među bakterijama u crevima mogu biti ključ za oštećenje pamćenja izazvanog šećerom. Podržavajući ovu tezu, naučnici su otkrili da su slični deficiti pamćenja uočeni čak i kada su bakterije, inače nazvane Parabacteroides, eksperimentalno ”obogaćene” u crevima životinja koje nikada nisu ni konzumirale šećer.
“Šećer u ranoj dobi povećao je nivoe ovih bakterija, a što su ti nivoi bili veći, to su životinje bile lošije u obavljanju određenih zadataka. Otkrili smo da je sama bakterija dovoljna da oslabi pamćenje na isti način kao šećer, ali je takođe narušila i druge vrste funkcija pamćenja”, rekla je Emili Nobl, docentkinja na UGA College of Family and Consumer Sciences.
Tokom sprovođenja spomenute studije, pacovi su dobili smesu od šećera, što je usporedivo s komercijalno dostupnim pićima zaslađenim šećerom. Zatim su izvodili zadatak dizajniran za merenje epizodne kontekstualne memorije ili prisećanje na kontekst u kojem su pre videli poznati objekat.
“Otkrili smo da su pacovi koji su u ranom životnom dobu konzumirali šećer imali oslabljenu sposobnost prepoznavanja da li je neki predmet nov u određenom kontekstu, što je zadatak koji su pacovi koji nisu konzumirali šećer mogli da obave”, objasnila je Nobl.
Drugi zadatak merio je osnovnu memoriju prepoznavanja, odnosno memorijsku funkciju koja uključuje sposobnost životinja da prepoznaju nešto što su ranije videle. U ovom zadatku šećer nije imao uticaja na pamćenje prepoznavanja životinja.
