Božić danas slave pravoslavne crkve koje se drže starog, Julijanskog kalendara. To su pored Srpske pravoslavne crkve, i ruska, gruzijska crkva, jerusalimska pravoslavna patrijaršija i Sveta Gora.
Vernici Božić vide kao najradosniji hrišćanski praznik. Božićno slavlje u crkvama počinje na Badnji dan, i traje naredna tri dana. Dan posle Božića je spomen Sabora Bogorodice, a zatim, 9. januara, Sveti arhiđakon Stefan, koji se obeležava i kao krsna slava pojedinih porodica.
Božić je u Srbiji od jula 2001. jednodnevni državni praznik.
Prema Bibliji, Isus Hrist je Sin Božji, kojeg je rodila devica Marija, bezgrešnim začećem putem Svetog duha, u gradu Vitlejemu.
Budući da se u Novom zavetu ne navodi kada se tačno rodio Isus, prvi hrišćani nisu slavili Božić, nego samo Uskrs. U prvo vreme postojanja hrišćanske crkve, Božić i Bogojavljenje su proslavljani u isti dan, a praznik je nazivan Epifanija.
Božić je počeo da se slavi u Rimu 354. godine, prema mnogim izvorima, na dan kada se prethodno slavilo rođenje rimskog božanstva sunca, Sol Invictus.
Simboli Božića kod pravoslavnih Srba su badnjak i česnica.
Božić je porodični praznik i obeležava se u kući i u crkvama. Pod kuće se po tradiciji posipao slamom da bi se dočarao skromni ambijent štale u Vitlejemu u kojoj se, po Bibliji, rodio Hrist.
Česnica, pogača u koju se stavlja novčić, mesi se i lomi na Božić na onoliko delova koliko ima ukućana. U česnicu se stavlja novčić od srebra ili zlata koji simbolizuje dar novorođenom Hristu, a veruje se da sreća čeka onog u čijem komadu bude novčić.
Božiću u pravoslavlju prethodi četrdesetodnevni post.
Ljudi se na Božić pozdravljaju sa "Hristos se rodi", a odgovor je "Vaistinu se rodi".
