U okviru istraživanja Majevice šezdesetih godina 20. veka, dr M. Filipović je ustanovio da selo Piperi ima dva dela – Gornje i Donje Pipere, a interesantan je i toponim Crnčevo Brdo koji postoji u tom kraju.
Crnci su, pak, selo i bratstvo u plemenu Piperima, a u njemu postoji planinska kosa slična ovoj gde je Crnčevo brdo na Majevici, i na njoj se nalazi Radovče Crnačko ili Poljice, predeo sa plodnom zemljom i sa još dva toponima interesantna za nas – Spasojeva Glavica i Spasojev grob.
Nema podataka, niti se pamti, koga Spasoja. Idući odatle na istok (u plemenu Piperima) je Crnač-Do. Sva bratstva u ovom kraju u Piperima slave od starine Aranđelovdan.
Danas u plemenu Piperi nema Spasojevića nego žive bratstva Vukotići, Lazarevići, Petrovići i Đurkovići. Oni su pak srodni sa Lutovcima u plemenu Bratonožićima. Zajednički im je predak Gojko, a od njegovog sina Mijajla (oni u Lutovu) su, kao i u Piperima, koga ovde zovu Mijalj, sva pobrojana bratstva. Od svih pobrojanih bratstava u plemenu Piperima na pretke našeg čitaoca nekako najviše podsećaju Vukotići i to njihov ogranak Božovići, jer u svojoj genealogiji imaju jednog Spasoja Jankovog koji je bio unuk Bože Vukotića.
Za Božoviće se još spominjalo da im je jedan predak izbegao iz rodnog sela Stijene zbog neplaćanja danka, ali ga na prevaru uhvati "prijatelj" beg Zotović iz Spuža, te pošalje u Skadar. Odavde je ipak uspeo da pobegne, a pošto je, vraćajući se kući, preplivao Moraču upravo na Mitrovdan, uzeo je ovog sveca za krsnu slavu. Međutim, svi Božovići i inače "užižu" sveću na Aranđelovdan, koji im je stara krsna slava. Božovići su se većinom raselili: jedni su otišli za Nikšić u Stračevinu, drugi u Banjane ili Pješivce, a treći stigli do Gackog. M. Filipović za Spasojeviće u Piperima kod Lopara na Majevici kaže da su poreklom iz Hercegovine, kao i većina doseljenih familija u ovom kraju.
Da rezimiramo, mnogi Piperi su se, iz socijalnih i ekonomskih razloga, često menjajući ili prezime ili slavu, najpre iselili u Banjane, tj. staru odnosno "visoku" Hercegovinu, a onda se u "trećem" kraju vraćali porodičnim korenima i predanju. Ovo je, svakako, bio upravo i slučaj sa Spasojevićima.
Spomenuli smo bratstvo Crnci i lokalitete Crnač-Do i Crnčevo brdo koje je i na Majevici, te Radovče Crnačko. A, Crnci (navodno po pretku koji je bio tamnoputiji pa imao nadimak Crnac – ali ima i drugih tumačenja) su bili od Lužana, najstarijeg i nekad veoma jakog srpskog plemena u Crnoj Gori.
