Priča o ovim vrtovima dugo postoji, ali samo na osnovu raznih spisa u kojima su detaljno opisani: ležali su na četvorospratnoj kuli, a na svakom spratu nalazili su se svodovi od crepa koji su se oslanjali na stubove visoke 25 metara.
Spratovi su bili spojeni stepenicama i pokriveni pločicama ružičaste i bele boje. Terase su bile napravljene od kamena preko koga je bila nasuta plodna zemlja. Cveće i drveće je visilo sa terasa, a sluge su preko posebnog sistema navodnjavanja crpile vodu iz reke Eufrat.
Enigma bez rešenjaTemeljni opisi ovih vrtova pronađeni su i u delima grčkog vavilonskog astronoma Berosa i grčkog istoričara Diodora. Uprkos brojnim tragovima o njihovom postojanju, nema odgovora o tome kada i ko ih je sagradio. Postoje čak i tvrdnje da su Viseći vrtovi izgrađeni za vreme drugog vladara, Senaheriba, i to oko 1.000 godina kasnije. |
Rešenje misterije o postojanju ovih vrtova je počelo je da se nazire novijim arheološkim istraživanjima starog grada Vavilona kada su otkriveni temelji kraljevske palate, ostaci lučnih svodova i sjajan sistem navodnjavanja u južnom delu palate kao i masivni zidovi debljine 25 metara za koje se pretpostavlja da su ostaci samih terasa. Ovim otkrićem su Semiramidini viseći vrtovi ili Viseći vrtovi Vavilona svrstani u jedno od sedam svetskih čuda, ali, još uvek nije dokazano da je kraljevski par Nabukodonosor i Semiramida zaista postojao.
