U ponedeljak 5. avgusta, oprostili smo se od Peđe Ristića, arhitekte i graditelja, profesora na Akademiji Srpske pravoslavne crkve za umetnost i konzervaciju.
Predrag Peđa Ristić rođen je u Beogradu 17. januara 1931. godine i kršten u crkvi Svetog Petra i Pavla u Topčideru 1. februara iste godine. Otac Petar, bio je mašinski inženjer rođen u Jagodini, a poreklom iz Hercegovine, a Marija Tabaković rođena u Aradu poreklom iz Bileća, po čijoj lozi je četvrta generacija diplomiranih arhitekata. Deda po majci mu je arhitekta Milan Tabaković.
Bio je oženjen, imao troje odrasle dece i dvojicu unuka. Sin, Sava, arhitekta je i vlasnik građevinskog inženjeringa, sa kojim je sarađivao.
Osnovnu Nemačko-srpsku školu u Beogradu završio 1941, a gimnaziju kralja Aleksandra I 1949. godine. Diplomirao 1956. godine na Arhitektonskom fakultetu u Beogradu sa ocenom 10 sa projektom Saborne crkve i sopstvenom teorijom akustike, osnovanoj na matematičkoj teoriji skupova.
Doktorirao sa najvećom mogućom ocenom na Univerzitetu u Gracu 1980. sa tezom “Rekonstrukcije preistorijske arhitekture Lepenskog vira”. Doktorat je nostrifikovan na Beogradskomu Univerzitetu. Državni ispit položio je 1979. godine.
Nikada nije bio zaposlen u “društvenom sektoru”, imao je status istaknutog slobodnog umetnika, kao i članstvo u ULUPUDS-u (Udruženje likovnih umetnika primenjenih umetnosti i dizajnera Srbije). Od 1977. bio je gost-profesor Univerziteta u Gracu i Beču. Izabran je i za redovnog profesora na Univerzitetu u Prištini, ali mu je mimo zakona onemogućeno da nastupi, kao i za gosta profesora na universitetu u „École nationale supérieure d’architecture de Paris-La Villette“ u Parizu 1999.
Na Akademiji SPC za umetnost i konservaciju bio je profesor od njenog osnivanja. U Srbiji, i u svetu, po njegovim projektima sagrađeno je više od 150 hramova.
