Večni rat između dva kraljevstva, crnog i belog, potpuno se promenio onog trenutka kad su "vojskovođe" počele da komuniciraju na istom jeziku. Taj trajni sporazum kraljevstava, koji je obe strane obavezao na upotrebu šahovskog jezika i zauvek izmenio šahovsku istoriju, potpisao je velemajstor Aleksandar Matanović. On je sva iskustva, sopstvena i tuđa, sa najvećih takmičenja i turnira preneo u Šahovski informator, svojevrsni rečnik šahovskog jezika.
Sa šahom se upoznao još pre osnovne škole, kad je u očevom ormanu našao šahovsku tablu bez figura. Sestra mu ih je napravila od plastelina i naučila ga prvim potezima, da bi već iz ruševina Drugog svetskog rata izašao kao omladinski prvak Srbije i Jugoslavije. Vrlo rano je prihvatio geslo da se šah ne razlikuje mnogo od boks meča. "Uvek je on ili ja", govorio je Matanović koji je imao samo 25 godina kad je postao jedan od malobrojnih igrača ne samo u Jugoslaviji, već i u svetu, koji su mogli da se predstave kao velemajstori. Da tu titulu nije slučajno poneo pokazao je već 1956. na šahovskoj Olimpijadi u Moskvi, gde mu je zajedno sa ostalim našim igračima pripala srebrna medalja.
Ali, nisu samo brojne pobede, takmičenja, uspesi i susreti sa velikanima učinili da ime Aleksandra Matanovića bude toliko prepoznatljivo i cenjeno u svetu šaha. Za to je odgovorna unikatna ideja posle koje više ništa nije bilo isto između crnih i belih figura. Pripadao je generaciji koja je bila inferiorna u susretu sa sovjetskim velemajstorima, jer su oni obilovali informacijama. Zato je odlučio da iz hiljada partija sa najznačajnijih turnira izdvoji ono što valja i da to učini dostupnim svima….
Tako je nastao Šahovski informator, revolucionarno delo zahvaljujući kojem se Matanović, koji u petak 23. maja puni 84 godine, našao na listi 500 najistaknutijih ljudi Evrope.
