U EU je predviđeno pravo ostanka radnika u stranoj državi posle zaposlenja, i poslednje je iz grupe tzv. imigracionih prava. Primenjuje se na državljane država članica koji rade na tlu druge države članice, kao i na članove njihovih porodica. Pravo ostanka imaju radnici koji su u vreme prestanka posla napunili godine života koje se po pravu te države zahtevaju kao uslov za starosnu penziju, kao i radnici koji su u toj državi bili zaposleni najmanje 12 poslednjih meseci i koji je u njoj boravio neprekidno više od tri godine. Takođe, ovo pravo se odnosi i na one koji su na tlu te države boravili više od dve godine, a prestali da rade jer su trajno onesposobljeni za rad, kao i na radnike koji su posle tri godine neprekidnog boravka i rada radili na tlu druge države članice.
