Prezime Radeka je čuveno, posebno po Milanu Radeki, svešteniku, pravniku i profesoru, čije delo "Gornja Krajina – Karlovačko vladičanstvo" stalno koristimo i citiramo u našim odgovorima o srpskim prezimenima u Hrvatskoj. Ne znamo da li su gospođini preci bili u bližem srodstvu sa precima M. Radeke, ali to uopšte nije nemoguće, jer se ogroman broj srpskih porodica iz Ravnih Kotara i Bukovice naselio u Krbavu i susedne krajeve.
U "Plemenskom rječniku ličko-krbavske županije", po podacima pred Prvi svetski rat, porodice Radeka su zabeležene u 29 domaćinstava u Gospiću, Mekinjaru (odakle je i M. Radeka), Ploči, Korenici, kao i manjim mestima Mihaljevac, Vranovača i Vrelo.
U "Leksiku prezimena SR Hrvatske", čiji su podaci bili validni sve do poslednjih ratova s kraja 20. veka, Radeke su zabeležene u opštinama Benkovac (Biljane Gornje i Biljane Donje, Karin Gornji, Korlat, Raštević, Zagrad i Vrelo), Vukovar (grad i selo Tompojevci), Vinkovci (Vinkovačko Novo Selo), Gospić, Gračac (Gornja Ploča i Ploča),
Grubišno Polje (Munije), Zagreb, Zadar (Ploče), Karlovac (sam grad i selo Budrovci), Korenica (grad i selo Gradina) Mekinjar, Mihaljevac i Udbina, Nova Gradiška, Osijek, Pula (sam grad i sela Jadreški, Loborika, Marčana i Muntić), Rijeka, Slavonska Požega i Slunj (Basara).
Među prezimenima u Bosni, Đ. Janjatović navodi Radeke samo kod manastira Moštanice u dubičkom protoprezviterijatu. Slave Časne verige.
Radeke su se veoma rano doselile na teritoriju današnje Vojvodine, kao Krajišnici u tzv. Šajkašku. Tako se najpre spominju u Donjem Kovilju (vojni šanac na austrijskoj granici prema Turskoj) još 1811. godine, kao Radeka, kao Radek 1825, kao Radeković 1836. i kao Radekini 1844. u istom mestu. U Žablju je zabeleženo prezime Radeka 1872. godine. Na putu za Vojvodinu, verovatno su ostajali u Slavoniji, gde su neki i duže vreme obitavali, a odrasli muškarci bili u vojnoj obavezi prema Austriji.
