Na Kordunu postoje Sjeničak Donji i Sjeničak Lasinjski, oba kod Vrgin Mosta, danas Gvozd, kako su ga 1996. preimenovale nove hrvatske vlasti.
Prema poslednjem popisu, dok je Hrvatska bila jugoslovenska republika, odnosno do njene nezavisnosti i potonjih ratova i izgona srpskog stanovništva, Pruginića je najviše bilo u Sjeničaku Lasinjskom – ukupno 19 domaćinstava sa 99 žitelja, pa tri domaćinstva u Sjeničaku Donjem i po nekoliko porodica u Karlovcu, Jastrebarskom, Moravcima Slunjskim, Pakracu i Stupovači kod Garešnice.
M. Radeka u "Karlovačkom vladičanstvu" – dakle u oblasti koja obuhvata i Kordun – kaže da su Pruginići pravoslavni Srbi sa slavama Kirijak Otšelnik, Miholjdan, 12. oktobra, i Aranđelovdan.
U Sjeničake, Lasinjski i Donji, Pruginići su se svakako doselili kasnije od drugih familija. Naime, prema ispitivanjima D. Kašića – "Srpska naselja i crkve u sjevernoj Hrvatskoj i Slavoniji" – oni nisu zabeleženi u prvim popisima neposredno po doseljavanju srpskog stanovništva u 16. veku, što znači da su stizali znatno kasnije, od 18. veka i formiranja Vojne granice.
Slično je i u Bjelovaru, Garešnici i Stupovači gde nisu zabeleženi ni polovinom 18. veka, što bi moralo da znači da su u okolinu Karlovca stizali tek posle tog vremena, sa dalmatinskih ostrva, u prvom redu Brača, iz Ravnih kotara i severnog Primorja.
Kao pripadnik vojne posade u Slavoniji spominje se Dmitar Prugović, "vojvoda svetokriški". Za nas je značajna oznaka svetokriški uz titulu vojvode, jer ukazuje da je poreklom iz Svetog Križa, s tim što je njegovo prezime Prugović samo drukčiji oblik od Pruginić.
Sveti Križ, prema "Imeniku naseljenih mesta u FNRJ" iz 1951, postoji u raznim krajevima, ali su za nas interesantna samo naselja u kojima je u to vreme moglo biti Pruginića, to jest u Sloveniji i Hrvatskoj – oko Maribora, Labina, Pazina, Virovitice i, najznačajniji – Sv. Križ Senjski ili Senjska Draga i Bakar kod Rijeke.
Stanovništvo Sinja, Rijeke i Istre naseljavalo se od 16. veka sa juga Balkana, a bilo je dosta i starosedelačkog, slovenskog stanovništva. Nažalost, tačnije od toga ne možemo da utvrdimo poreklo Pruginića.
U dilemi smo i da li je prezime nastalo od augmentativnog oblika nadimka Prug, koji je Vuk zabeležio u svom "Rječniku", ili je relevantnija pretpostavka da potiče od toponima Prugovac, u Hrvatskoj i Srbiji, ili Prugova – naziv za plodnu zemlju u Veličanima, u Hercegovini. Baš iz Veličana se zbog turskog nadiranja veliki broj porodica iselio upravo u Severnu Dalmaciju, na ostrva i u Istru.
Produbljenija istraživanja, tek, mogu da nam pruže pravu istinu o poreklu ove porodice koja je najverovatnije ranije nosila drugo neko prezime.
