Poznati srpski književnik Radovan Beli Marković preminuo je u 75. godini.
Marković je rođen je u selu Ćelije kod Lazarevca 10. oktobra 1947. godine.
Radio je kao novinar u valjevskom listu Napred, a do penzionisanja bio je upravnik lajkovačke Gradske biblioteke.
Između ostalih nagrada za knjige priča dobio je Andrićevu nagradu za “Septembrini u Kolubari”, za “Male priče” nagradu “Bora Stanković”, dok je za roman “Lajkovačka pruga” (1997) dobio Nolitovu nagradu za roman i nagradu “Branko Ćopić”.
Za roman “Limunacija u Ćelijama” 2000. godine dobio je priznanje Večernjih novosti za knjigu godine “Meša Selimović”.
Autor je i romana “Poslednja ruža Kolubare”, “Knez Miškin u Belom Valjevu”, “Devet belih oblaka”, “Orkestar na pedale”, “Kavaleri Starog premera”, “Gospođa Olga”. Poslednji roman “Stojna vetrenjača” objavio je u julu 2021. godine.
Povodom 65 godina života i 40 godina rada izašla su njegova sabrana dela u 13 knjiga.
Bio je član redakcija “Književne reči” i “Književnih novina”, Srpskog književnog društva, Srpskog PEN-a.
Živeo je i stvarao u Lajkovcu.
