Savindan, praznik posvećen prosvetitelju i duhovnom ocu roda srpskog liturgijski je proslavljen i u manastiru Presvete bogorodice u Himelstiru. Svetu liturgiju uz prisustvo, zbog korone ne baš velikog broja vernog naroda, služio je paroh hanoverski potojerej stavrofor Branislav Čortanovački. U nastavku bogosluženje obavljen je sedmodnevni pomen upokojenom episkopu Lavrentiju, osnivaču ove svete kuće u Himelstiru.
U svojoj besedi prota Čortanovački je govorio o Svetom Savi kao duhovnom ocu srpske nacije, osnivaču Srpske pravoslavne crkve i prosvetitelju. Proslava je posle verskog obreda nastavljena tradicionalnim recitovanjem najmlađih i podelom svetosavskih paketića. Donatorke su bile Daliborka Geneke iz Hamelna i dr Mirjana Andrejević Kri iz Bad Zalcuflena.
Posle bogosluženja i sedmodnevnog pomena, osim o Svetom Savi, puno se pričalo i o upokojenom osnivaču manastira.
Oronulu zgradu Evangelističke crkve koja je izgrađena 1904, a nekoliko godina bila van upotrebe 1978. godine kupila je tadašnja Srednjoevropska eparhija. Renovirajući zgradu i osnivajući manastir tadašnji episkop Lavrentije stekao je veliku popularnost u ovom delu Nemačke, ne samo kod Srba već i kod Nemaca. Mnogi vernici koji pamte to vreme kažu da je renoviranjem zgrade iz 1904. i osnivanjem manastira vladika Lavrentije među Srbima koji žive i rade u tom delu Nemačke oživeo svetosavlje. Srbi su masovno dolazili na dobrovoljni rad, a nemačke vlasti i Katolička biskupija u Hildeshajmu nijednu molbu simpatičnog srpskog episkopa nisu odbili. Saradnja i odnosi koje je sa Katoličkom biskupijom i vlastima u Hildeshajmu uspostavio vladika Lavrentije i danas su živi.
Episkop koji je krečio
Vladimir Sandić vlasnik restorana Mediteran, a od 2016. godine i zakupac manastirskog hotela Kloster Turm, u Hildeshajm je iz Augzburga došao nešto posle odlaska vladike Lavrentija, ali je o njemu mnogo čuo, najviše od svojih gostiju Nemaca.
– O Lavrentiju mi je najviše pričao Kurt Mahens tadašnji gradonačelnik Hildeshajma, koji je Lavrentija upoznao kao visokog crkvenog dostojanstvenika širokog srca i “episkopa koji svoj manastir i sam kreči” – seća se Sandić koji ističe da je imao čast da kasnije vladiku Lavrentija i patrijarha Pavla vozi do helidroma u Hildeshajmu.
