Na današnji dan 1918. godine kapitulirala je Turska, koja je u Prvi svetski rat ušla na strani Centralnih sila, čime je prestala da postoji Otomanska imperija.
Na osnovu akta o kapitulaciji, Turska je morala da raspusti vojsku, otvori pobednicima prolaz kroz Crno more, pristane na okupaciju Carigrada i Bosforskog moreuza, povuče se iz Arabije, Mesopotamije, Sirije, Jermenije i dela Kilikije.
Na vrhuncu moći Otomansko carstvo obuhvatalo je Anadoliju, Srednji istok, deo severne Afrike i jugoistočnu Evropu. Osmansku državu su osnovali pripadnici Oguz-Turaka, predvođeni Emirom Osmanom Gazijem, po kojem je država dobila ime, a vladari su potekli iz dinastije Osmanlija.
U diplomatskim krugovima Osmanska država je često nazivana Visoka porta ili samo Porta, što je poteklo od francuskog prevoda osmanske reči “Bab-i-ali”, što znači “visoka kapija”, prema ceremoniji dobrodošlice za strane ambasadore koju je sultan priređivao na ulazu u palatu.
Ova ceremonija je tumačena i kao interpretacija pozicije Osmanske države na prelazu iz Evrope u Aziju.
U Prvom svetskom ratu propadajuća osmanska država pridružila se Centralnim silama u poslednjoj nadi da će produžiti postojanje. Turci su tokom rata bili uglavnom na Bliskoistočnom frontu, pokušavajući da odbrane svoje naftne rezerve od Britanaca i spreče upad Rusa preko Kavkaza.
Međutim, kolonijalne sile potpuno su uništile Otomansko carstvo, zauzimajući sve što su Osmanlije imale van Anadolije, pa i velike posede u Anadoliji, koja je bila regija sa najvećom koncentracijom turske etničke populacije.
Mustafa Kemal Ataturk, turski general u Prvom svetskom ratu i kritičar osmanske vlasti, omogućio je osnivanje moderne turske države 1923. godine, koja je sklopljena od ostataka nekadašnjeg Osmanskog carstva.
