Među plemenskim grupama koje su naseljavale istočnu obalu Nila u severnom Sudanu pre oko 13.400 godina, mir nije uvek vladao, što otkrivaju ranjena tela sahranjena na groblju na jednom od najstarijih mesta na svetu.
Naučnici su u četvrtak rekli da je nova analiza ostataka groblja “Jebel Sahabe”, iskopana 1960-ih, pružila novi uvid u ovo praistorijsko krvoproliće, uključujući dokaze da je bilo više nasilnih sukoba, a ne jednog smrtonosnog obračuna, kako se ranije verovalo.
Ostaci skeleta 61 muškarca, žene i dece otkrivaju da na 41 telu postoje tragovi najmanje jedne rane, uglavnom od koplja ili strele. U nekima su otkrivene zaceljene rane, što ukazuje da je osoba preživela tuču.
Njih 16 imalo je i zaceljene i nezaceljene rane, pa se veruje da su preživeli jednu borbu, a u drugoj poginuli. Mikroskopskim pregledom kostiju otkriveni su ostaci kamenog oružja.
Originalna analiza iz 1960-ih identifikovala je samo 20 ljudi sa ranama, a nijedna nije imala zarasle rane. Široko nasilje jednako je pogađalo muškarce i žene, a bilo je i ranjenih četvorogodišnjaka, rekla je paleoantropološkinja Izabel Krevekoeur iz Francuskog nacionalnog centra za naučna istraživanja na Univerzitetu u Bordeauku, vodeća autorka studije objavljene u časopisu “Scientific Reports”.
– Čini se da je jedno od glavnih smrtonosnih svojstava rezanje i prouzrokovanje gubitka krvi – rekla je Krevekoeur.
Iako se koplja i strele mogu ispaliti iz daljine, postoje i dokazi o bliskoj borbi sa brojnim slučajevima preloma, udaraca podlakticom i slomljenih kostiju ruke.
Lovci-sakupljači u to vreme su živeli u dolini Nila, pre razvoja poljoprivrede. Lovili su sisare poput antilope, ribe i sakupljali biljke i korenje. Njihove grupe su bile male, verovatno do najviše stotinu ljudi.
Iako nije poznato zašto su se borili, borbe su se odvijale u vreme klimatskih promena i prelaska iz sušnog u vlažniji period, sa nizom velikih poplava, koje su mogle da izazovu konkurenciju među suparničkim klanovima za resurse i teritoriju.
