Familija Otašević spada u stare i značajne srpske porodice. Otaševići se spominju kao ogranak Punoševića još u 17. veku u Dugom dolu, delu njeguškog plemena.
Odatle se, po predanju, iselilo sedam porodica Otaševića u Bešenovo u Sremu, dok su drugi otišli najpre u Kuče, a potom u Ržanicu u Staroj Srbiji. Jedna familija je najpre pobegla od krvne osvete u Dobrsku župu, a zatim u Primorje, gde i sad nose isto prezime.
Neki od Otaševića koji su se naselili u Ržanicu i plavsko-gusinjsku oblast bili su primorani ili da se poturče ili da se isele. Za njih stoji zabeleženo da su se iz Brskuta, zajedno sa Toškićima, odselili u Srbiju, kod Đurđevih Stupova i tu, verovatno, umesto Sv. Nikola, koga slave svi Otaševići, uzeli Sv. Stefana, staru i zavetnu slavu Nemanjića.
Ne treba nikako smetnuti s uma da su Otaševići od Punoševića u vreme Ivana Crnojevića bili plemstvo, veoma ugledno i staro, pa su kao takvi možda i onda slavili Sv. Stefana, a povratkom u srpsku Rašku samo se vratili na staro prezime.
