Arhiepiskop pećki, mitropolit beogradsko-karlovački i patrijarh, Irinej ostaće upamćen po blagoj naravi i “jakoj” reči, veran i crkvi i državi.
Rođen je u selu Vidova, kod Čačka, 1930. godine od oca Zdravka i majke Milijane. Na krštenju dobio je ime Miroslav.
U rodnom selu završio je osnovnu školu, a potom gimnaziju u Čačku. Po završetku gimnazije upisao se i završio Bogosloviju u Prizrenu, a zatim i Bogoslovski fakultet u Beogradu.
Nakon fakulteta odlazi u vojsku, a po povratku ubrzo biva postavljen za suplenta (profesora) Prizrenske bogoslovije. Pre stupanja na dužnost profesora oktobra meseca 1959. godine u manastiru Rakovica, od strane Njegove Svetosti Patrijarha Germana, prima monaški čin, dobivši monaško ime Irinej.
Istoga meseca na dan Sv. Petke 27. oktobra 1959. u crkvi Ružica ispod Kalemegdana, biva rukopoložen u čin jeromonaha.
Dok je kao profesor u Prizrenskoj bogosloviji službovao biva upućen na postdiplomske studije u Atinu. 1969. godine biva postavljen za upravnika Monaške škole u manastiru Ostrog, odakle se pak vraća u Prizren i biva postavljen za rektora Prizrenske bogoslovije.
Sa te dužnosti 1974. izabran je za vikarnog episkopa Njegove Svetosti Patrijarha Srpskog sa titulom episkopa moravičkog. Godinu dana kasnije 1975. godine izabran je za episkopa niškog.
Patrijarh Irinej je bio vredan delatnik kao Episkop niški. Godine 1987. počela je izgradnja novog hilandarskog metoha, jer je stari koji se nalazio preko puta Saborne crkve srušen 1947. godine.
Po projektu Aleksandra Radovića na padinama Delijskog visa izgrađen je hram posvećen Svetom Savi prvom arhiepiskopu srpskom i ocu nacije srpske, a temelje hrama je osvetio episkop niški g.g. Irinej.
Proveo je pune 34 godine na čelu niške eparhije.
Godine 1997. je izvršio osvećenje temelja za novu crkvu na novom niškom groblju, a koja se posvećuje vozdviženju časnog krsta. Obnovljena je velika litija niškim ulicama, 1998. godine.
U aprilu 1999. godine, na prostoru novog niškog bulevarskog naselja, izvršio je osvećenje temelja nove crkve. Ova crkva se posvećuje Svetom caru Konstantinu i njegovoj majci carici Jeleni.
Dana 22. januara 2010. godine odlukom Izbornog sabora Srpske pravoslavne crkve izabran za patrijarha, ustoličen je u beogradskoj Sabornoj crkvi 23. januara. Na dan 3. oktobar 2010. ustoličen je u manastiru Pećkoj patrijaršiji.
Godine 2012. mu je uručena Povelja Udruženja književnika Srbije. Isto tako, za zasluge učinjene prema Kraljevskom domu, za narodno i opšte dobro, princ Aleksandar II Karađorđević je 2013. godine odlikovao patrijarha Irineja kraljevskim ordenom Karađorđeve zvezde na velikom krstu.
U Zemunu je bio počasni građanin.
Akademija Svetog Vladimira u Njujorku mu je u septembru 2015. godine uručila počasni doktorat. Naredne godine je od eparhije šabačke dobio orden Svetog vladike Nikolaja.
Prisustvovao je svečanosti 2016. godine u Australiji povodom sakupljanja pomoći u iznosu od 10 000 dolara za crkvenu kuhinju u Beogradu i najmlađe na Kosovu i Metohiji, od strane parohijana crkve Svetog Georgija iz Sent Albanasa.
Iste godine je održao besedu u Katedrali Svetog Pavla u Londonu. Pravoslavnu crkvu u Kipru je posetio u novembru 2016. godine.
Godine 2018. mu je uručena nagrada Međunarodnog fonda jedinstva pravoslavnih naroda u Moskvi.
