Naredne godine loznička Crkva Pokrova Presvete Bogorodice obeležiće 150 godina postojanja i već su počeli radovi koji će doprineti da vek i po trajanja dočeka u što boljem stanju. Reč je o radovima koji do sada nisu izvođeni i treba da podmlade hram i omoguće mu da naredne decenije trajanja dočeka što sigurnije.
Posao je započet na spoljašnjem delu bogomolje, a planirano je da budu urađeni sanacija vlage, statika i zamena podne obloge u crkvi, gde će biti uvedeno podno grejanje. Radiće se uz stručni nadzor Zavoda za zaštitu spomenika iz Valjeva dok je za novac potreban za restauraciju ikonostasa konkurisano kod Ministarstva kulture. U crkvi očekuju da će planirano uraditi i da će veliki jubilej najstariji loznički hram proslaviti u novom ruhu.
Pokrovska crkva sagrađena je 1873. godine, a tadašnji prota Ignjat Vasić, za projekat novog hrama angažovao je najistaknutijeg arhitektu toga doba, Aleksandra Bugarskog koji je projektovao i zgradu Narodnog pozorišta u Beogradu. Crkva Pokrova Presvete Bogorodice osveštana je 1873. na mestu starije crkve iz 1838. godine, kod bedema sa kojih je 1810. varoš branjena od opsade Turaka u Boju na Loznici. Zidao ju je neimar Tasa Naumović iz Šapca, a za gradnju je upotrebljen kamen od ostatka manastira Voćnjak, sa groblja u tom lozničkom selu. Jedan od najtraženijih i najuspešnijih predstavnika našeg crkvenog slikarstva XIX veka – Nikola Marković, poreklom iz Požarevca tada je angažovan za oslikavanje ikonostasa lozničke Pokrovske crkve na kome se nalazi ukupno 27 ikona.
Crkva je oštećena tokom Velikog rata u bombardovanju Loznice, a austrougarski vojnici koristili su je kao magacin. Popravljena je 1923. godine, a drugi put su popravke rađene 1945. pošto je u Drugom svetskom ratu bilo oštećeno jedno kube.
Bila je jedina crkva u gradu do pre dve decenije kada je započela gradnja hrama na Lagatoru.
Narednih meseci predstoji veliki posao, a dogodine i proslava hrama koji je sa Lozničanima podelio sve nedaće i radosti koje su pohodile ovaj kraj minulih petnaest decenija.
Prota solunac
Služitelji hrama bili su, pored mnogih, prota Vasić, koji je bio narodni poslanik i osnivač različitih kulturnih institucija u Loznici, kao i prota Jovan M. Bošković, koji se borio za slobodu kao dobrovoljac i prošao mnoga bojišta, od hercegovačkih do Solunskog fronta.