Portal “Vesti-online” vam u okviru rubrike “Zapisi” prenosi narodne običaje i verovanja, kao i tumačenja reči, koje je zabeležio velikan čuvanja srpske tradicije Vuk Stefanović Karadžić.
Banđen – “čovjek koji je što skrivio, pa neće suda da ide, nego živi prema vlasti kao hajduk, samo što ne čini nikom ništa.” Takvih ljudi je najviše bilo u Dalmaciji i Boki Kotorskoj, i oni su danju radili domaće poslove, a noću spavali van kuće. Vuk je 1835. godine posmatrao sakupljanje naoružanih banđena u Budvi, koji su tražili od vlasti da im pošalje činovnika na dogovor, što im je i uslišeno.
Starešine na konju
Vojvoda – pre Kosovskog boja, vladarska titula. Pominje se u narodnoj pesmi o braći koja su zidala Skadar: “Jedno bješe Vukašine kralje, drugo bješe Uglješa vojvoda, treće bješe Mrljavčević Gojko”. U Vukovo vreme, u Hercegovini i Crnoj Gori, bila je to titula “starješina od knežina i plemena”, a u doba Karađorđa, “knežinske starješine i upravitelji” oblasti. Tako je Stojan Čupić bio vojvoda od Mačve, a hajduk Veljko Petrović od Negotinske krajine. Vojvoda je u svatovima obično mladoženjin ujak, dok se tim imenom u Hrvatskoj zvao “šumar, koji ide na konju.”
Ko je mnogo patio, mnogo je i zapamtio
(Narodna mudrost)
