Nikola Sarić (29) već tri godine stvara u Hanoveru, a osim što se bavi dizajnom i ručnom proizvodnjom zidne dekoracije, on će ove jeseni prirediti samostalnu izložbu ikona, ili bolje rečeno savremenog crkvenog slikarstva.
Crkveno slikarstvo korene vuče iz prvih vekova hrišćanstva, a srednjovekovni vizantijski stil ikonopisanja je do danas ostao najsnažniji slikarski izraz pravoslavne pobožnosti.
Međutim, tokom celog 20. veka, kako u najavi izložbe kaže Todor Mitrović, profesor Akademije SPC za umetnost i konzervaciju iz Beograda, bilo je umetnika koji su oprezno pokušavali da ovaj neprikosnoveni stil prilagode izrazu novog vremena i komuniciranja, a da ikona pri tom ne izgubi na intenzitetu duhovnog izražaja.
Nikola Sarić je jedan od tih slikara koji pravoslavnu ikonu izvlači iz konzervativne svesti duboko ukorenjene kopistike i javnosti je predstavlja na jedan drugačiji način.
Autor tvrdi da njegova namera nije da "osavremeni" ikonu, već čini ono što su radili njegovi prethodnici od pamtiveka – oslanja se na već postojeće obrasce, interpretirajući ih sopstvenim likovnim jezikom. Ono što bi, pak, moglo biti primljeno kao inovativno je spoj različitih likovnih elemenata koje uglavnom nalazimo u kulturama drevnih civilizacija Bliskog istoka. Ovakav svojevrsni vizuelni izraz očigledno je protkan i duhom vremena u kojem autor stvara, neizbežno primajući uticaje savremenih likovnih tokova.
Svakako postoji rizik za ikonopisca današnjice da se njegovim smelijim ikonopisačkim pokušajima prilepi negativna etiketa. Nikola Sarić je i pored tog rizika izazov prihvatio, a koliko je učinio posetioci će moći da vide na njegovoj izložbi, koja se narednih dana očekuje u Evangelističkoj crkvi Gartenkirhe u Hanoveru.
Svestran umetnik
Sarić (28) je rođen u Bajinoj Bašti, a pored oca inženjera, inače talentovanog slikara, slikarstvom je počeo da se bavi kao dete. U Beogradu je završio srednju umetničko-zanatsku školu Tehnoart, iz koje je izašao kao juvelir. Na Fakultetu primenjene umetnosti učio je konzervaciju i restauraciju, a posle prve godine prešao je na Akademiju SPC za umetnosti i konzervaciju gde je završio freskopisanje i usavršio ikonopisanje, mozaik, kaligrafiju i skulpturu. Prethodne tri godine kao slobodni umetnik stvara u Hanoveru, gde je stekao reputaciju vrsnog umetnika koji između ostalog uspešno radi trodimenzionalna dizajnerska rešenja za enterijer, o čemu su "Vesti" već pisale.
|
Shvatanje je presudno
Izložba |
