O životu vožda Karađorđa dosta toga se ne zna, ali postoje i neoborivi podaci poput onog o njegovom venčanju sa Jelenom Jovanović. O detinjstvu Đorđa Petrovića dosta se zna zahvaljujuću zabeleženom kazivanju Gaje Vodeničarevića, koji je bio godinu-dve stariji od budućeg vožda. Za "Vesti" o tome priča Čedomir Stevanović, ugledni hroničar topolskog kraja.
– Prema kazivanju Gaje Vodeničarevića, Karađorđevog oca Petra Jovanovića je u tada pustu Zagoricu doselio izvesni Mujo Husein. Petar je bio i prvi žitelj ovog sela. Osim Đorđa, u braku sa Maricom imao je i ćerke Mariju i Milicu i sinove Marka, Marinka i Milovana. Prema priči Gaje Vodeničarevića, čija se porodica u Zagoricu doselila odmah nakon Jovanovića, Petrova porodica je bila veoma siromašna – objašnjava Stevanović.
Sećanje Gaje Vodeničarevića se, u nedostatku istorijskih podataka, uslovno može uzeti kao važno i svedočenje o detinjstvu vožda Karađorđa, možda i jedino, ali je nepobitno da se 1876. godine Đorđe Petrović venčao sa Jelenom Jovanović, ćerkom obor-kneza jaseničkog Nikole i njegove žene Bosiljke iz Masloševa.
– Ne zna se tačno kada je Karađorđe rođen i samo se pretpostavlja da je u vreme ženidbe imao oko 20 godina. Đorđe i Jelena su se venčali u crkvi Svetog Preobraženja Gospodnjeg u selu Gorovič, od Zagorice udaljenog nekoliko kilometara – iznosi Čedomir Stevanović malo poznate podatke.
Prema legendi, jer pisanih dokumenata o izgradnji crkve nema, hram u selu Gorovič gde danas ima oko 70 kuća, zadužbina je srpskog despota Stefana Lazarevića, koji je kao turski vazal sa vojskom tu zanoćio na putu prema Nikopolju i bici koja se odigrala 1396. Posle sna u kojem mu je rečeno da će pobediti kod Nikopolja, već sutradan je naredio da u selu otpočne izgradnja crkve. Po drugom tumačenju, despot Stefan Lazarević je crkvu izgradio kao crkvu pokajnicu, jer se borio na strani Turaka protiv hrišćanske braće. Zvaničnih podataka o ktitoru crkve i njenoj izgradnji nema, ali se zna da je nekoliko puta paljena i opustošena, a takva je i danas.
Veliki greh i sramota padaju na srpsku državu i narod, pa i na dinastiju Karađorđevića, što je crkva u Goroviču u ovako jadnom stanju, mišljenje je Ratka Velimirovića, meštanina Goroviča.
– Da je nekom drugom narodu ovakva svetinja, bila bi obnovljena. Ovako, obilazimo zidine, palimo sveće, molimo se Svevišnjem i nadamo se da će se u ovoj crkvi ponovo čuti zvona – nada se Velimirović.
|
Kum Milisav Saranovac
Ni deviza, ni obnove |
