Tragom vesti iz Italije o 86-godišnjem beskućniku Ratku Marinkoviću s glavne železničke stanice u Veneciji, pokušali smo na terenu da saznamo da li on ima ikoga svog u rodnom mestu.
U njegovoj ličnoj karti piše da je rođen u Okruglici, u leskovačkom srezu 25. februara 1936. godine. Međutim, mesto pod takvim imenom ne postoji na teritoriji grada Leskovca. Ali postoji selo koje se zove Oruglica i nalazi se na samoj administrativnoj liniji sa Kosovom i Metohijom. Selo se nalazi na planini Kukavica i udaljeno je od Leskovca oko 55 kilometara.
Put do tog sela je u vrlo lošem stanju, neophodno je terensko vozilo kad se zaputite tamo, a mreža mobilne telefonije uglavnom nedostupna. Ipak, uspeli smo da stignemo do ovog sela u kome smo saznali da u njemu ne živi niko ko se tako preziva i da u poslednjih 50 godina Marinkovića tamo nije bilo.
Meštani su trenutno preokupirani berbom malina i kažu nam da se ne sećaju nikoga s prezimenom Marinković. Prema njihovim rečima, ako su Marinkovići i živeli u Oruglici, da su se odselili pre 50 i više godina. U čitavom tom kraju, kako kažu, Marinkovića ima jedino u selu Barje, koje je na nižoj nadmorskoj visini od Oruglice.
Postoji i selo Okruglica, koje je zapisano u ličnoj karti Marinkovića kao mesto rođenja, ali se ono nalazi u opštini Srvrljig na oko 90 kilometara severno od Leskovca, u istočnoj Srbiji. U Narodnom muzeju Leskovca rekli su nam da to selo, niti opština Srvljig nikad nisu pripadali Leskovačkom srezu.
Postoji i mogućnost da je zapravo leskovačka Oruglica pogrešno upisana u ličnu kartu kao Okruglica. Takođe, neki istoričari kažu su u periodu Kraljevine Jugoslavije, a Marinković je rođen u to vreme, ljudi Oruglicu kod Leskovca zvali i Okruglica.
U svakom slučaju, nastavljamo da proveravamo i dalje u nadi da možemo da pronađemo bar nekog rođaka nesrećnog čoveka sa železničke stanice u Veneciji.
