Jedna od najzagonetnijih ličnosti rusko-srpske istorije je Aleksa Dundić koji je u Rusiji poznat kao Oleko Dundič (1893/6-1920) .
U sovjetsko doba se smatrao herojem Ruskog građanskog rata i dobio je Orden Crvene zastave, prvo sovjetsko odlikovanje za ratne zasluge. Poginuo je pokušavajući da pokrene Svetsku revoluciju, ali o njegovom životu ostalo je mnogo više priča nego proverenih činjenica. Dundić je sahranjen u Rovnu, a na njegovom grobu u centralnom gradskom parku postavljena je bista. U Sovjetskom Savezu su snimani filmovi o Dundiću, pisani pozorišni komadi i izdavane poštanske marke sa njegovim likom. Pominje se u sovjetskim udžbenicima istorije. U mnogim gradovima Rusije (Moskva, Sankt Peterburg, Voronjež, Taganrog, Lipeck, Novosibirsk, Novokuznjeck, Brjansk) i danas postoje ulice koje nose njegovo ime.
Poznata ličnost je i srpski plemić Sava Vladislavić Raguzinski koji je tokom 18. veka postao tajni savetnik cara Petra Velikog i “njegova desna ruka”. Za njega istoričari kažu da je verovatno u tom periodu bio najviše rangirani Srbin u Rusiji, kao i da je prvi skrenuo pažnju Rusije na Balkan. Najuspešniji je bio kao diplomata – razgraničio je rusko i kinesko carstvo, aktivno učestvovao u vojnim operacijama Ruskog carstva i realizovao potpisivanje mira sa Turskom. Nije zaboravio ni korene – pomagao je srpsko školstvo, šaljući iz Rusije u Sremske Karlovce prve učitelje i udžbenike. Bio je mecena mnogim umetnicima, a jedan od najvećih baroknih kompozitora i njegov savremenik – Antonio Vivaldi – posvetio mu je jednu od opera.
