Premijera monodrame “Nenapisana pisma” u Narodnom pozorištu vraća u centar pažnje delo Nadežde Petrović, koja je srpskom slikarstvu donela impresionizam i koja je ženama s početka prošlog veka otkrila njihova društvena prava.
Monodrama u izvođenju glumice Vanje Milačić izvedena je premijerno u Domu kulture Čačak ove jeseni na dan rođenja Nadežde Petrović, kao jedan od pratećih programa izložbe “Zlatnom rukom i srebrnim srpom” Umetničke galerije “Nadežda Petrović” u Čačku, koja je u saradnji sa Etnografskim muzejem u Beogradu, predstavila zbirku etnografskih predmeta iz Nadeždinog pariskog ateljea. Vanja, koja je oživela našu slikarku kaže da je počastvovana što su joj ukazani poverenje i prilika da igra ženu čiju hrabrost i talenat obožava.
– Igram ženu koja je vodila tako uzbudljiv život. A posebno me privlači ta žena u Nadeždi Petrović koja nije želela da se ostvari. S druge strane, izgovaram iste rečenice danas koje je naša velika slikarka izgovarala u svoje vreme. Ta činjenica potvrđuje tezu da se položaj umetnika u Srbiji nije promenio od vremena kad je živela i stvarala Nadežda Petrović. Kad je ona u pitanju sve je inspirativno. S koje god strane da priđem toj ženi to je jedan ozbiljan sadržaj. Kad je u pitanju Nadežda Petrović to je jedan dijapazon svega, i emotivni i umetnički… – kaže Vanja.
Kako kaže, Nadežda Petrović je pokrenula pitanja položaja žena i umetnika u društvu.
– Žao mi je što mladi ljudi danas nemaju pojma ko je Nadežda Petrović. Između ostalog i o tome govori monodrama “Nenapisana pisma”. U predstavi izgovaram rečenicu: “Treba li da se borim sa sobom i koga će to za 100 godina interesovati”. Srela sam neke mlade ljude koji su mi rekli da ne znaju ko je Nadežda. Kao da su mi šamar opalili – tvrdi Milačićeva.
Inspirisana slojevitom ličnošću ove znamenite Srpkinje, njenim emotivnim i umetničkim nedoumicama, položajem umetnika u tadašnjoj Srbiji i ondašnjim političkim previranjima, Milkica Miletić, književnica iz Čačka je oživela lik Nadežde Petrović u svom tekstu “Nenapisana pisma”, koji je za scenu adaptirala i režirala Nataša Radulović.
Umom išla napred
Nadežda Petrović je bila akademska slikarka, humanistkinja, društvena radnica i ratna bolničarka. Zlatnim slovima upisala se u knjigu srpskih velikana. Umom je išla napred, rukama stvarala a razumom i upornošću prednjačila. Imala je evropsko obrazovanje i putovala po Evropi kad je većina žena u Srbiji bila nepismena i kada većina žena po udaji nije videla svoj rodni kraj. Bila je nastavnica slikarstva, priređivala izložbe i umetničke kolonije, pisala kritike, držala govore na patriotskim zborovima, spajala ljude, ratovala. Život su joj bile slike i otadžbina. Rođena je 11. oktobra 1873. godine u Čačku a umrla od tifusa u Valjevu, 3. aprila 1915.
Brojna ekipa
Predstava je u produkciji Gradskog pozorišta Čačak i izvršnoj produkciji beogradske kuće FAME Solutions, realizovana uz svesrdnu pomoć Grada Čačka, Turističke organizacije Čačka, Umetničke Galerije Nadežda Petrović, Nacionalne platforme Srbija Stvara i Doma Kulture Čačak. Scenografiju je uradila Marija Lukić Shabby Cjic Design iz Čačka, kostim Marta Čkonjević studentkinja na dizajnu i oblikovanju tekstila na univerzitetu u Ljubljani, a originalnu muziku napisala je kompozitorka Ana Krstajić, kreativni ambasador nacionalne platforme Srbija Stvara, dok dizajn potpisuje Ana Krbanjević dizajnerka iz Beograda. Inspicijent predstave je Sanja Mimica.
