Prema različitim podacima, Nemci su na teritoriji današnje Slovenije mobilisali od 100 do 150 hiljada Slovenaca.
Udruženje prisilno mobilisanih računa da ih je na životu još oko 3.500.
Nakon prijave na opštinama i sređivanja dokumentacije, njima bi se u drugoj polovini godine počele da se isplaćuju doživotne rente u iznosu koji zavisi od vremena koje su proveli u nemačkim jedinicama.
Udruženja prisilno mobilisanih počela su se osnivati 1991. godine, jer onima koji su za vreme rata nosili nemačku uniformu u vreme bivše Jugoslavije, nije bio priznat status ratne žrtve, a status ratnog invalida nisu mogli da steknu ni invalidi. Računa se da je oko 15.000 prisilno mobilisanih, većinom iz severoistočnih delova Slovenije, za vreme rata poginulo na nemačkoj strani, a isto toliko je bilo ranjeno.
Nemci su mobilizaciju u Sloveniji vršili od 1942. do 1944. godine, a prisilno mobilisani svoj status "žrtve ratnog nasilja" stekli su zakonom 1995. godine, ali za razliku od drugih kategorija žrtava tada nisu dobili pravo na rentu.
To je omogućeno tek nedavnim izmenama Zakona o žrtvama ratnog nasilja, koji ne važi u slučajevima ako su u nemačkoj vojsci stekli čin ili se učlanili u nacističku stranku.
