Iako su rođeni u Nemačkoj, Dijana i Nebojša Todorović, čiji su roditelji 1969. došli iz Kuršumlije, nisu zaboravili svoj jezik, kulturu i veru, ali ni solidarnost sa sunarodnicima pogođenim poplavama. Dijana je preko društvenih mreža okupila naše ljude spremne da pomognu, a onda uspostavila kontakt sa firmom Ergobeg iz Kelna koja proizvodi školske rančeve.
– Obratila sam im se s molbom da pomognu deci u poplavljenim područjima, u prvom redu u Lazarevcu, odakle su u Minhen došli članovi FK Kolubara na turnir. Kontakti i prepiska su trajali nešto duže, ali zahvaljujući pomoći vicekonzula Biljane Čelik-Jeftić brzo su sređene i administrativne stvari i u Minhen su stigli paketi sa ukupno 394 ranca koji vrede 47.666 evra. Prijatno sam iznenađena jer nisam očekivala toliku količinu. Sa zamenikom načelnika opštine Lazarevac Bojanom Stevićem dogovoreno je da se ranci podele deci s poplavljenih područja, siromašnoj i deci bez roditelja, kao i deci sa specijalnim potrebama – kaže Dijana Todorović (29), zaposlena u jednom minhenskom osiguranju.
Ona ne krije zadovoljstvo što je akcija brzo i vrlo uspešno realizovana i veruje da će vredni pokloni biti podeljeni kako je dogovoreno.
Njen brat Nebojša Todorović (42) se angažovao oko dolaska dve ekipe FK Kolubara iz Lazarevca na humanitarni turnir SV Feldmohing.
– Moje poznanstvo sa Markom Mandarićem rukovodiocem omladinskog fudbalskog pogona SV Feldmohing dovelo je do dolaska FK Kolubara u Minhen. On je zaista mnogo učinio da gosti iz Lazarevca budu kao kod svoje kuće, plaćeni su im troškovi puta, smeštaja i ishrane tokom boravka u Minhenu. Angažovao sam se i prikupio veću količinu hrane za bebe, pelena, medicinskog materijala za poplavom pogođeno stanovništvo – kaže Nebojša.
|
Na terenu |
