Natalijina ramonda – cvet koji se nosi kao zvaničan simbol primirja – govori o srpskom narodu, iskušenjima koja je prošao tokom i posle Prvog svetskog rata i o vaskrsnuću Srbije.
Krajem 19. veka u okolini Niša taj cvet je primetio dvorski lekar Obrenovića, Sava Petrović. Ramonda njemu duguje otkriće, a kraljici Nataliji Obrenović ime – inspirisano njenom lepotom.
Natalijina ramonda je biljka višestruke simbolike za srpski narod. Ta zaštićena vrsta poznata je i kao cvet feniks i govori o srpskom narodu i iskušenjima kroz koja je prošao u Velikom ratu.
Biolozi kažu da je Natalijina ramonda preživela ledeno doba i danas naseljava područje centralnog Balkana.
Možemo se naći u severnoj Grčkoj, Makedoniji, delovima Srbije. Ima je i u Botaničkoj bašti u Beogradu, a najlepša je u proleće, kada cveta.
Zapanjujuća sposobnost cveta
To je biljka koja ima zapanjujuću sposobnost da vaskrsava nakon što je potpuno osušena.
Dovoljna je jedna kap vode da oživi. Zato je zovu i cvet feniks.
Navodno je 1928. botaničar Pavel Černjavski slučajno prosuo vodu na herbarijum u kome se nalazio uzorak osušene Natalijine ramonde i ona je nakon toga oživela.
Po ugledu na rusku georgijevsku lentu i britansku bulku – “popi”, i Ramonda nosi simboliku pobede.
Ova biljka je endemska vrsta sa Kajmakčalana, gde se odigrala jedna od najvažnijih bitaka u Prvom svetskom ratu, kada je srpska vojska 1916. godine odnela važnu pobedu.
Natalijina ramonda se nalazi na spisku retkih biljaka Evrope, a u Srbiji je zaštićena vrsta, kao prirodna retkost.
Stanište joj je u pukotinama krečnjačkih stena na nadmorskoj visini od 350 do 2.150 metara, na na Suvoj planini, u Sićevačkoj klisuri.
