Sliku "La Belle Ferronniere" doneli su 1920. godine u SAD izvesni Hari Kan, američki vojnik u Prvom svetskom ratu, i njegova supruga, Andrea, koja je i dobila to delo kao svadbeni poklon od svoje bake.
Smatralo se da ju je naslikao Da Vinči, a autentičnost je potvrdio jedan francuski stručnjak.
Kada je Kan kasnije pokušao da je proda Institutu za umetnost Kanzas Sitija za 250.000 dolara, jedan od vodećih trgovaca umetninama u Londonu Džozef Duvin izjavio je medijima da je siguran da je u pitanju falsifikat.
Time je izazvao deceniju dugu pravnu bitku, tokom koje je Kanova supruga tužila Duvina za klevetu, tvrdeći da pokušava da kontroliše umetničko tržiste.
Taj slučaj podelio je umetničku javnost, a iako su stručnjaci podržali Duvinovu procenu, sud nije doneo presudu zbog nedostatka naučnih i arhivskih dokaza.
Stručnjaci smatraju da je sporni portret nastao pre 1750. godine, jer sadrži specifičnu žutu boju koja se koristila na slikama do kraja 16. veka.
Ljubavnica vojvode
Druga verzija portreta "La Belle Ferronniere" nalazi se u Luvru, a ona se, prema opštem mišljenju, i smatra delom Da Vinčija ili nekog od njegovih učenika, dok je slika koja je prodata na aukciji u Njujorku kasnija kopija. Na slici je, kako se veruje, predstavljena Lukrecija Kriveli, ljubavnica milanskog vojvode Ludovika Sforce, a naslikao ju je oko 1750. godine jedan od sledbenika renesansnog majstora Da Vinčija. |
