Iako je tek zakoračio u četvrtu deceniju života, okarakterisan je kao glumac koji “ima sve”. Dovoljno je samo pogledati prvi veliki biografski film u karijeri Milana Marića – otelotvorenje ruskog disidentskog pisca Dovlatova, koje je, umnogome zahvaljujući njemu, ovenčano Srebrnim medvedom u Berlinu i uveriti se u istinitost tvrdnje.
Istorijske ličnosti upečatljivo je odigrao i u pozorištu – Gavrila Principa u predstavi “Mali mi je ovaj grob” i Danila Ilića u “Zmajeubicama” (i u filmu “Branio sam Mladu Bosnu”). I pre nego što je diplomirao na Fakultetu dramskih umetnosti u klasi profesorke Biljane Mašić, 2013. zaigrao je u nekoliko predstava – “Iza rešetaka”, “Radnici umiru pevajući”, “Sumnjivo lice”, kao i u postavci Olivera Frljića koja je uzburkala ovdašnju javnost – “Zoran Đinđić”. Kad je diplomirao ovaj Beograđanin je postao stalni član Jugoslovenskog dramskog pozorišta.
Marić igra i u mnogo serija – od onih generacijskih poput “Jutro će promeniti sve” do sve popularnijih kriminalističkih kakve su “Besa” ili “Državni službenik”, u kojoj ima glavnu ulogu, ali i “Porodica” u kojoj glumi Čedu Jovanovića. Uvršten je i među deset najboljih evropskih mladih glumaca koji su predstavljeni na Berlinalu 2019. Za ulogu u seriji “Nemanjići” naučio da jaše konja i barata mačem, a za ulogu u “Dovlatovu” naučio ruski za tri meseca.
Mlad, pristojan, pametan, jasnog i čvrstog stava, zbog čega i ne čudi što se njegovo ime s poštovanjem pominje u proteklim danima, a posebno po ocenama mnogih, nakon maestralne uloge Tome Zdravkovića u filmu “Toma”. Pobrao je sve simpatije, ovacije, ali i izazvao suze mnogobrojne publike koja je do sad u bioskopima širom Srbije, ali i našoj dijaspori, imala priliku da pogleda film reditelja Dragana Bjelogrlića. Tačnije, muzičku slikovnicu koja se zasniva na životu popularne zvezde.
“Mislim da je ovo priča o životu jednog čudnog, tužnog, nežnog, pomalo sebičnog, usamljenog čoveka sa neverovatnim darom u sebi, ali i sa jednom senkom koja ga prati kroz ceo život. Moguće da ovo liči na filmove o rokenrol zvezdama, ali nismo o tome previše razmišljali. Sada, kada malo bolje razmislim, pa Toma i jeste bio Elvis Prisli Jugoslavije, samo još malo zanimljiviji, jer nije na prvu loptu bio frajer. On je to nadomešćivao glasom, energijom, nekim X faktorom koji je veoma teško definisati”, rekao je, između ostalog, Milan Marić o Tomi Zdravkoviću u intervjuu za portal Noiž.
Filmski kritičar Milan Vlajčić je, za domaće medije, napisao da u “Tomi” Marić igra naslovnog junaka od mladih dana do završnih godina, što je na ivici ubedljivosti, ali taj izazov je nosio sa šarmom i elegancijom. Posao mu je otežala nadgradnja nosa, koja se u nekim krupnim kadrovima primećuje, a to film teško podnosi.
Jedno je sigurno, pred Milanom Marićem (30) je blistava karijera.
