Vrnjačka Banja u zemlji i svetu važi za kraljicu banjskog turizma zbog obilja lekovite vode, ali i zbog sve zanimljivijeg sadržaja kojima mami turiste svih generacija.
Ušuškana u centralnoj Srbiji, Vrnjačka Banja se može pohvaliti sa čak sedam termalnih izvora čija voda se koristi u lečenju mnogih bolesti. To su: Topla voda (najstariji u Banji, poznat još u praistoriji), Slatina, Snežnik, Jezero, Beli izvor, Borjak i Vrnjačko vrelo, od kojih su prva četiri lekovita. Šuška se da su banjske izvore koristili Kelti, a sigurno je da su Stari Rimljani znali za delotvornost voda u lečenju nekih bolesti te su posle osvajanja Balkana dolazili u Vrnjačku Banju na lečenje. Dokaz za to je Rimski izvor, otkriven 1924, u čijoj blizini su nađene kovanice sa rimskim imperatorima.
Osim za termalno zlato, mnogi znaju za banjski prelepi park sa “čudnim” drvećem i za Most ljubavi na kojem zaljubljeni parovi kače katance sa svojim imenima kako bi, posle bacanja ključa u reku, zauvek sačuvali ljubav. Tematski su i mostovi matematike sa tablom na kojoj je formula zlatnog preseka, filmski Ko to tamo peva, kao i daljinar s udaljenošću do nekih svetskih metropola.
U centru je i veseli vrabac Gočko u opancima, sa šajkačom i jednim podignutim krilom, kojim više od 30 godina pozdravlja prolaznike i podseća da je 1990. Vrnjačka Banja bila domaćin nekada čuvenih Igara bez granica.
Pažnju svakog turiste uspešno privlači i drži Park lavirint formiran od 440 čempresa kao i Japanski vrt. Zamišljen kao spoj žive i nežive prirode, napravljen je 2011. u nastavku centralnog parka po japanskom konceptu. Osim što zbližava dve kulture, vrt opušta od svakodnevnog stresa dok šetate uskom stazom koja vodi do jezerceta sa kaskadnim vodopadom.
Jedna od novijih atrakcija, koja je postala i jedan od zaštitnih znakova Banje, jeste veštački vodopad na Crkvenom ili Čajkinom brdu. Ovo brdo zapravo je stena vulkanskog porekla, koje je raskošnom vegetacijom, geomorfološkim oblicima i položajem proglašeno za prostornu-kulturno-istorijsku celinu. Na Čajkinom brdu nalazi se 49 objekata, mahom vile (39), koji su zaštićeni kao kulturno-istorijski spomenici. Među njima su parohijski dom, amfiteatar kao i najstariji arhitektonski objekat u Banji Crkva Rođenja Presvete Bogorodice.
Fotograf Ivan Strahinić priznaje da “nije fan banja”, verovatno zbog statičnosti koja je u predznaku boravka u njima.
– Izgleda da dolaze godine kada će se to promeniti – dodaje šaljivo, pa objašnjava svoj komentar:
– Vrnjačka Banja mi je pokazala neko drugo lice banja i nekako je “prava banja”. Dovoljno velika sa ogromnim i lepo sređenim šetalištem. Ima mnogo kafića i restorana sa lepim pogledom, Japanski vrt koji mami da tamo provedete više vremena, puno istorije koja se oseća dok šetate.
U neposrednoj blizini nalaze se i pravoslavne svetinje: manastir Žiča (1210.), ženski manastir Ljubostinja (1405.), Studenica (1196) i Sveta Petka s Jerininim gradom (ostatak rimskog utvrđenja iz 4. veka). U okolini su i srednjovekovna utvrđenja Maglič, Koznik, Ras, Brvenik i Jelac dok je za ljubitelje “pića bogova”, vina tu aleksandrovačka Župa, čiji vinogradi se mogu obići, a proizvodi degustirati.
Fabrika kiseonika
Plus za Vrnjačku Banju je što joj je Goč veoma blizu.
– Ova pitoma i mirna planina prava je mala oaza za šetnje. Posebno mi je Goč atraktivan u proleće i zimi, kada zna da pokaže zube. Kao svaka planina – ističe Strahinić.
Zbog bujne vegetacije, Goč zovu “fabrika kiseonika”. Bogat bistrim rekama, ali i šumskim jagodama, savršena je destinacija tokom cele godine. Najviše se ponosi jezerom Selište u koje se uliva mnoštvo planinskih izvora, potoka i rečica, koje stvaraju magičan prizor. Ukoliko volite srednjovekovne građevine, obavezno obiđite grad Koznik (14. vek).
Raskošna vegetacija
Crkveno ili Čajkino brdo može se pohvaliti sa 173 vrste biljaka. Ipak, na površini od 24 hektara, najveće bogatstvo predstavljaju zajednice hrasta i cera, oko banjske crkve, sa primercima starim preko 100 godina.
Muzej u zamku
Zamak Belimarković, izgrađen između 1882. i 1887. po uzoru na italijanske dvorce, pored Crkve Rođenja Presvete Bogorodice je najstariji objekat u Banji. Nalazi se na padini iznad Tople vode, a pre 50 godina je otkupljen od naslednika generala Belimarkovića. U njemu se danas nalazi Zavičajni muzej sa bogatom zbirkom.
