U noći između 11. i 12. decembra 1991. godine u Paulin Dvoru kod Osijeka pripadnici 130. brigade Hrvatske vojske upali su u kuću Andrije Bukvića gde su u pritvoru držali 17 Srba i jednog Mađara. Mahom stare i bolesne pobili su iz automatskog oružja i ručnim granatama, a da bi prikrili zločin, dan kasnije su celu kuću digli u vazduh.
– Samo iz porodice Katić ubijeni su Dmitar (82), njegovi sinovi Milan (59) i Petar (54), snaha Bosiljka (47) i rođaka Draginja (69). Tela su odvezena i sakrivena na prostoru vojnog skladišta Lug kod Čepina, tako što je “grobnica” prekrivena starim rashodovanim vozilima, dok je na mestu zločina ostavljen skalpiran leš Vujnović Dare (57), koja je zetečena i ubijena van “kuće smrti” – ističe Savo Štrbac, predsednik DIC Veritas.
On kaže da je za ovaj zločin brzo saznao komandant operativne zone, pukovnik Karl Gorinšek, i odmah o svemu obavestio Glavni štab Hrvatske vojske, ali je usledio “zavet ćutanja”, a tela su prevezena 500 kilometara dalje, na lokaciju Rizvanuša na Velebitu u blizini Gospića gde su ih otkrili i ekshumirali istražioci Haškog tribunala maja 2002. godine.
Zbog ovog ratnog zločina optužena su i osuđena samo dvojica pripadnika 130. brigade, na 11 i 15 godina zatvora.
