Što se Marinkovića, familije njenog supruga tiče – iz Poljica kod Zadra, doseljeni iz Šibuljina, ispod Velebita, slave Đurđevdan – ustanovili smo da ih je u Hrvatskoj, sve do poslednjeg rata 90-ih godina, bilo u većem broju opština i mesta. Stoga ćemo navesti Marinkoviće samo u oblastima u kojima su zabeleženi srodnici supruga gđe Mire, odnosno samo mesta u kojima je, prema popisu, bilo više od 10 osoba.
B E S P L A T N O
|
Pored njihovih Poljica, gde ih je bilo zabeleženih čak 179, "Leksik prezimena" iz 1976. ih navodi u Asanovcu (Zadar), Bolu (Brač, 178), Borovu (Vukovar), Bunić (Korenica), Čabinci (Orahovica), Dalj, Donje Kričke (Pakrac), Donji Rajić (Novska), Dračevo Polje (Vis), Drenovci (Županja), Grubišno Polje, Komiža (Vis, 133), Koransko (Vojnić, 84), Kozarac (Vrginmost, 37), Kričke (Pakrac, 59), Mali Grabičani (Koprivnica, 22), Mekinjar (Korenica, 54), Mlina (Brač, 22), Vojnić, Osijek, Plavno kod Knina, Podšpilje (Vis, 51), Podhumlje (Vis, 27), Kostajnica, Nova Graiška, Rijeka, Bjelovar, Brač, Šibuljina (Zadar, 15), Tovarnik, Korenica, Vis (27) i Zagreb (61).
U "Plemenskom rječniku ličko-krbavske županije" R. Grujića, iz 1915, Marinkovići su zabeleženi u mestima Bunić, Mekinjar i Trnavac (Korenica). Za njih, kao i one na Baniji i Kordunu, u Gatskom i Kapelskom, M. Radeka, u "Karlovačkom vladičanstvu", kaže da su pravoslavni Srbi sa različitim slavama, uključujući Đurđevdan, slavu Marinkovića iz Poljica.
U susednim krajevima Bosanske Krajine, šematizam Dabro-bosanske arhidijeceze s kraja 19. veka, beleži Marinkoviće sa više slava, ali i sa slavom Đurđevdan u mnogim mestima od Srebrenice do Unca, Banjaluke, Dervente, Visokog, Dubice, Višegrada, Krupe i Varcar Vakufa, sada Mrkonjić Grada. Moguće da jedna od migracionih struja Marinkovića je išla preko Bosne, ali je bliže istini, da je u Bosansku Krajinu naseljavanje teklo iz Dalmacije, Like i Banije.
Jedan humani apel
Iz Minhena nam se javlja čitateljka ANĐA PLjEVALjČIĆ, udata Đorđević. Kao beba, krajem Drugog svetskog rata, 1945, nađena je, ostavljena, u selu Zlatari kod Foče, bez ikakvih podataka o roditeljima. Usvojili su je Milan Pljevaljčić, solunski dobrovoljac, i njegova supruga Ilinka, rođena Šolaja, dali joj svoje prezime i ime Anđa. Pod tim imenom i prezimenom su je i prijavili matičnoj kancelariji u Foči. Moli da joj pomognemo, da joj napišemo odakle potiče, pre usvojenja, ali mi to uistinu nismo u mogućnosti, izuzev da najtoplije zamolimo sve čitaoce "Vesti", koji eventualno nešto znaju o ovom slučaju i žiteljima sela Zlatari, da se jave Redakciji. |
U Hercegovini, međutim, preko koje su se najverovatnije raseljavali Marinkovići iz južnijih krajeva, više ih nema među pravoslavnima, ali ih ima kao katolika u Orljavi i Vašarovićima kod Ljubuškog, doseljeni iz Prologa kod Vrgorca i Zavojana u Dalmaciji.
Dodajmo, da je ovo patronimičko prezime nastalo prema pretku imenom Marinko, za koje Milica Grković u "Rečniku ličnih imena kod Srba" kaže da je izvedeno od još starijeg imena Marin.
