Logorašima su rezali kožu, a onda su te rane posipali solju, mučili ih glađu i žeđu, izlagali niskoj temperaturi i teškim fizičkim radovima – navodi ruski akademik i istoričar Jelena Guskova
"Ljudi su ubijani noževima, kamama, sekirama, čekićima, drvenim maljevima, metalnim šipkama, motikama, kočevima, kaiševima, vešanjem, spaljivanjem mrtvih u specijalnim pećima, a živih u gasnim komorama" – napominje Guskova u intervjuu Srni.
One koji su izgubili svest i koji su bili izranjavani – gazili su nogama, gušili i davili u Uni i Savi.
Guskova veruje da će Međunarodna komisija za utvrđivanje istine o Jasenovcu, čiji je i sama član, otkriti nove arhivske materijale, dokumenta i fotografije, koje govore o strašnim zločinima nacista i ustaša.
Ona smatra da je broj žrtava Jasenovca postao političko pitanje te da vlasti Hrvatske, u kojoj je, kako ocenjuje, i devedesetih godina 20. veka izvršen genocid nad Srbima, ne žele da pokreću pitanje genocida iz vremena Drugog svetskog rata, "jer bi se tako dobila slika kontinuiteta antisrpske politike".
Povodom činjenice da su institucije Srbije, i Srba uopšte, prepustile Hrvatskoj da bez ikakve konsultacija pravi Memorijalni centar po svom nahođenju, Guskova ističe poslušnost nekadašnjih srpskih vlasti po pitanju izvršenja Titove volje u vezi sa Jasenovcem.
"Tada se svima činilo veoma važnim da sene narušava ravnoteža bratstva i jedinstva između republika i naroda, a Srbi su tada bili veoma poslušni izvršioci" – navodi ona.
Guskova podseća da je Državna komisija za istraživanje zločina okupatora i njihovih saradnika, koja je bila formirana nakon Drugog svetskog rata u Jugoslaviji, došla do zaključka da je samo u logoru Jasenovac "ubijeno od 500.000 do 1.400.000 ljudi".
"Tolika razlika se pojavljuje zbog toga što su mnoga tela bila uništena", kaže Guskova.
Ona posebno napominje da je među žrtvama bilo 20.000 dece.
