Predsednik Saveza Srba iz regiona Miodrag Linta ocenjuje da su rezultati popisa stanovništva u Hrvatskoj, prema kojima je broj Srba u poslednjih deset godina pao sa 4.36 odsto na 3,2 odsto, porazni ali očekivani i jasno potvrđuju da je mržnja prema Srbima jedan od najvažnijih temelja hrvatske države. Broj Srba je sa 186.633 koliko ih je bilo na popisu stanovništva 2011. godine pao na 123.892 ove godine ili za trećinu. Prema popisu stanovništva iz 1991. godine u Hrvatskoj je živelo 581.000 Srba. Kada se uzmu u obzir oni koji su se izjasnili kao Jugosloveni ili su bili regionalno opredeljeni ili neopredeljeni u Hrvatskoj je uoči rata živelo više od 750.000 Srba. Prema popisu stanovništva iz 2001. godine u Hrvatskoj je živelo svega 201.000 Srba. Može se lako zaključiti da je proustaški režim Franje Tuđmana proterao više od 500.000 Srba.
U Hrvatskoj dominira politika netrpeljivosti i nasilja prema Srbima koja dovodi do konstantnog iseljavanja istih i izbegavanja da se izjasne kao Srbi. To pokazuju brojne činjenice: zastrašivanje putem čestih hapšenja krajiških boraca u najvećoj meri na osnovu lažnih iskaza svedoka saradnika i organizovanje montiranih sudskih procesa, značajno povećan broj etnički motivisanih napada na Srbe, otvoren proces rehabilitacije ustaštva u svim segmentima društva; stalno ponavljanje bezočne laži da su Srbi remetilački faktor, agresori i zločinačka strana; stalni pritisci da nije dobro biti Srbin ili Srpkinja, negiranje i umanjivanje srpskih žrtava, veličanje hrvatskih komandanata i vojnika koji su odgovorni za masovne zločine nad Srbima, planska opstrukcija da se koristi srpski jezik i ćirilica.
Linta podseća da Hrvatska skoro 20 godina planski i smišljeno krši Ustavni zakon o pravima nacionalnih manjina koji je Hrvatski sabor usvojio krajem 2002. godine kao jedan od preuslova za početak pregovora sa EU, kao i druge zakone. Prema pomenutom zakonu Srbi, između ostalog, imaju pravo na službenu upotrebu srpskog jezika i ćirilice u opštinama i gradovima u kojima čine više od trećine stanovništva.To znači pravo na dvojezične table na županijskim i državnim institucijama, dvojezični nazivi ulica, trgova i mesta, pravo na obrazovanje na srpskom jeziku i ćirilici i dr. U praksi navedena odredba je u najvećoj meri bila mrtvo slovo na papiru. To potvrđuje i podatak da se na popisu svega 1,16 odsto Srba izjasnilo da im je maternji jezik srpski.
O kojim Srbima Linta govori? I u Srbiji su manjina. Treba proci bar jedan vek da se oporave i podnesu zahtev za povratak matici – uz obavezno izjasnjenje da su drugog misljenja nego njihovi naivni preci. Mladice, Vucice i uniformisane ne smatram Srbima. Oni su opovrgavali naciju, pendrecili i diskriminisali svakog ko je bio drugog misljenja. Oni su vesto zavadili narode i vodili rat – tvrdeci da su oni spasioci svog naroda. Ko nije bio clan partije, nije mogao dobiti posao. I ja sam morao u pecalbu, hvala im. Moj sin je inzenjer i niko ga nije pitao u kojoj partiji je otac.
Ovaj mutikaša i da napiše kad i gdje je rođen, ne treba mu vjerovati ako ne priloži kopiju rodnog lista. Upravo na njeg je Dobrica mislio kad je izrekao svoju legendarnu izreku o laži. Linta se hrani svojim notornim lažima čak i tamo gdje i sam vidi da su laži. A najgore je što misli da mu neko vjeruje.