Dobitnik je Ordena Britanske imperije za izuzetan doprinos muzici, a na samom početku karijere ušao je u istoriju kao jedan od trojice pijanista koji su pobedili na takmičenju "Čajkovski" (1986), a da nisu ruskog porekla.
Proslavio se nastupima sa Londonskim simfonijskim orkestrom, Kraljevskom filharmonijom Liverpula, Bi-Bi-Sijevim simfonijskim orkestrom, Sanktpeterburškom i Drezdenskom filharmonijom, Sidnejskim simfonijskim orkestrom, Radijskim orkestrima Frankfurta i Minhena.
Sarađivao je sa dirigentima Vladimirom Aškenazijem, Lorin Mazel, Kurtom Zanderlingom i Leonardom Slatkinom.
Tokom karijere ostvario je veliki broj snimaka (samo u poslednje tri godine sa "Kameratom Irska" snimio je za "Sony BMG" sve Betovenove koncerte) i njegove nastupe često prenosi Bi-Bi-Si.
Angažovan je kao umetnički direktor Međunarodnog festivala u Mančesteru i kao profesor na Kraljevskom koledžu za muziku u Londonu.
Daglas je u Beogradu 1997. godine održao resital u okviru ciklusa "Beograd-prestonica pijanizma", a sa Beogradskom filharmonijom će svirati i dirigovati po drugi put, posle uspešnog koncerta u novembru 2008.
Daglas će ovog puta nastupiti kao dirigent i pijanista u Betovenovom Petom klavirskom koncertu (Emperor), a dirigovaće i Mendelsonovu Škotsku simfoniju.
