Na današnji dan rođen je Milić od Mačve, jedan od najpoznatijih srpskih slikara 20. veka.
Milić od Mačve, pravo ime Milić Stanković, rođen je 30. oktobra 1934. u Belotiću. Srednjoškolsko obrazovanje je završio u Šabačkoj gimnaziji. Upisao je studije arhitekture u Beogradu, a potom Akademiji likovnih umetnosti (danas, Fakultet likovnih umetnosti) gde je diplomirao 1959. godine. Nakon toga je bio na studijskom boravku u Parizu.
Prvu samostalnu izložbu otvorio je 1. septembra 1959. u Beogradu, a prvu samostalnu izložbu u inostranstvu imao je 1964. godine u Ženevi. Bio je član Udruženja likovnih umetnika Srbije od 1960. godine. Tokom 1964. i 1965. živeo je i radio u Parizu, potom u Beogradu, Briselu, Belotiću, na Zlatiboru i na Pirosu (Grčka). Bio je jedan od 13 članova društva „Mediala“.
Na njegovim slikama dominiraju lebdeći balvani po kojima je naročito poznat, zatim užarene lopte i sante leda. Njegovi uzori u slikarstvu bili su Boš, Brojgel, Ivan Generalić i Salvador Dali, a za njegovo slikarstvo bi se moglo reći da je svojstvena mešavina figurativnog nadrealizma i naivne umetnosti. Osim slikanja bavio se i arhitekturom (projektovao je i sagradio tri ateljea), vajarstvom i pisanjem poezije.
Prva međunarodna monografija njegovih slika i crteža je bila publikovana u Rimu 1982. godine u kojoj je 51 kolor reprodukcija njegovih slika, preko 20 crno-belih ilustracija, oko 40 crteža perom, i 10 fotografija. Autor ove monografije, čiji je naslov bio Militch de Matchva, bio je sam Milić kojoj je dodano pet pregleda-eseja likovnih kritičara o njegovom radu.
U svome rodnom mestu, selu Belotiću, podigao je Radovan-kulu (po ocu Radovanu) i osnovao Mačvansku slikarsku i pesničku školu.
Povodom komemoracije 600. godišnjice Kosovke bitke, 28. juna 1989, priredio je izložbu slika u dvorištu manastira Gračanice. Na ovoj izložbi predstavio je 40 slika u ulju i dvadesetak crteža inspirisanih kosovskom epopejom i legendom. Otvaranju izložbe, postavljene u šatoru u manastirskom dvorištu, prethodio je ceremonijal koji je umetnik izveo sa svojom “ženskom četom” (ženom i njegove četiri kćeri) i saradnicima. Pored izložbe slika, na ovoj komemoraciji, osmislio je i kneževu trpezu.
Imao je specifičan stil odevanja: crni plašt sličan mantiji, crnu beretku i štap nalik na vladičanski.
Gradu Kruševcu ostavio je oko 130 slika, uglavnom ulja na platnu, uz nekoliko akvarela i grafika.
