Podrazumeva se da je i kod nas bilo poznatih, čak vrhunskih igrača koji su se tokom karijere uspešnije nosili sa rivalima nego sa kilogramima. Recimo, Jovan – Kule Aćimović nikad nije bio šlang, ali mu to nije smetalo da godinama bude među najboljim igračima Zvezde i reprezentacije Jugoslavije. U Partizanu je, početkom devedesetih, a kasnije u holandskom Viteseu, centarfora igrao Zemunac Dejan Čurović i čini se da mu je težina i te kako pomagala da razgrće protivničke odbrane. U isto vreme u Zvezdinom manevru vredan igrač bio je Nikola Radmanović (sadašnji pomoćnik Pižona Petrovića), koji je ponekad strepeo kad staje na vagu, ali je zato lopta kod njega bila zaključana kao u sefu.
Mnogi se rado sećaju i Radeta Radisavljevića, ikone beogradskog Hajduka osamdesetih, koji je kasnije igrao i za niški Radnički. Kad je Hajduk sa Liona u pitanju, godinama jedan od najboljih napadača Druge lige i simbol ovog kluba sa Zvezdare bio je i Bogić Popović Bobi, koji ne samo da je bio standardni prvotimac nego se i nadavao golova!
Danas, recimo, Brana Ilić u Partizanu i Marko Blažić u Zvezdi malo odskaču od saigrača. Kilograme nose – elegantno.
