Nakon što je u aprilu 1992. doneta naredba o mobilizaciji u Socijalističkoj Republici Bosni i Hercegovini, počelo je disciplinovanje Srba jer nisu prihvatili referendum. Tada Srbi nisu imali svoju državu, tako da su doživeli agresiju izvana i napad unutra, pošto su bili pobunjeni.
Isto se desilo i u Bosanskoj Krupi, rekao je Kličković.
Referendum o nezavisnosti BiH održan je 29. februara i 1. marta 1992, a većina srpskog stanovništva se nije odazvala i nedugo zatim došlo je do sukoba u BiH, podsećaju mediji u Sarajevu.
Gojko Kličković, Mladen Drljača i Jovan Ostojić terete se da su počinili niz zločina na području Bosanske Krupe u toku 1992.
Tužilaštvo tvrdi da su “srpske snage pod stvarnom kontrolom Gojka Kličkovića” 21. aprila 1992. izvršile pešadijski i artiljerijski napad na muslimansko stanovništvo Krupe i Ostružnice, što je za posledicu imalo smrt 17 i ranjavanje 14 ljudi.
Kličkovićeva odbrana pokušava je da dokaže da su napad na Krupu izvršile “muslimanske snage” i da je srpsko stanovništvo proterano sa tog područja 1995. godine.
On je rekao da Srbi sa područja Krupe, iako su bili “u većini i superiorniji”, nisu napadali “svoje komšije Bošnjake” u toku 1992.
On je rekao da evakuacije civila Bošnjaka u maju iste godine nisu bile iz “diskriminatorskih namera”.
Optužnica navodi da su civili Bošnjaci, u skladu sa “pismenom naredbom Gojka Kličkovića”, 1. i 24. maja 1992. prisilno iseljeni iz Zaluga, Arapuše, Potkalinja, Velike Jasenice, Velikog Dubovika, Zalina i Bosanske Krupe na područje Bihaća i Sanskog Mosta.
Na ovom ročištu u korist odbrane Gojka Kličkovića iskaz je dao i zaštićeni svedok A8, koji je rekao da je većina Bošnjaka u maju 1992. želela da napusti područje Krupe jer se plašila za svoju bezbednost i zbog straha od “nepoznatih ljudi”.
Ovaj svedok je naglasio da nije čuo da je Gojko Kličković tokom 1992. počinio neki zločin na tom području, prenosi Fena.
