Kina se sprema za rat sa Amerikom

commons.wikimedia

Globalna bezbednost je postala tema o kojoj se govori više nego ikad u poslednjih 30 godina, naročito nakon početka ruskih dejstava u Ukrajini, februara 2022. godine. I dok ukrajinski rat nije ni blizu svom svršetku, na istoku evroazijskog masiva dešavaju se značajne promene koje mogu sugerisati da će svet u ne tako dalekoj budućnosti ugledati jedan novi rat u kom akteri mogu biti nuklearne sile.

Rivalitet Sjedinjenih Američkih Država i Kine polako ali sigurno uzima sve snažniji zalet, a nigde se on ne vidi na tako jasan način kao u oblasti razvoja oružanih snaga. Sporno pitanje Tajvana, želja Pekinga da kontroliše prilike u svom regionu, kao i potreba Vašingtona da svoju svetsku dominaciju projektuje i u regionu Pacifika, sa Južnim kineskim morem kao oblašću od strateškog značaja, postavljaju vrlo čvrste temelje za prethodno iznesenu ocenu da nije pitanje da li će se sukob Amerike i Kine desiti, već kada će se on desiti, odnosno, u kom formatu.

Pripreme za sukob

Ratnim pripremama mogu posvedočiti manevri Kine u pogledu razvoja destruktivnog naoružanja, pre svega ratne mornarice u prethodnih 10 godina. Sama činjenica da je u tom periodu kineska flota dobila tri nosača aviona, ilustrativno govori da su ambicije Pekinga velike. Pored samih nosača aviona koji su, istina, konvencionalnog (dizel) pogona, Kina istovremeno gradi pet razarača, sve to na gradilištima koja po površini značajno nadmašuju ona u SAD. Kako to ističu i sami kineski zvaničnici, Peking se sprema za rat. A taj rat bi do 2049. godine, stogodišnjice revolucije i osnivanja moderne Kine, trebalo da dovede do osvajanja Tajvana, te inkorporiranja Hongkonga unutar kineskih granica. Naravno, i u Pekingu su svesni da će na tom putu imati kao prepreku jedinu preostalu silu iz hladnoratovskog nadmetanja – Ameriku.

Odnos snaga

Numerički izraženo, stekao bi se utisak da su Kinezi već sada u prednosti kada je u pitanju broj operativnih ratnih brodova. Prema nekim podacima, Kina ih ima više od 340, a Amerika nešto više od 280 plovila za borbene namene. Drugačije su i ambicije u narednom periodu. Do 2030. godine, Peking je spreman da uloži sredstva u konstrukciju još 70 ratnih brodova, dok Vašington planira još 42. Sve to, uz stavku da Kinezi simultano grade pet razarača, dok Amerikanci mogu da izgrade dva “Arli Burk” razarača godišnje, ukazuje na visok stepen ozbiljnosti kineske administracije da političke ciljeve postignu vojnim sredstvima, pa i po cenu konfrontacije sa Vašingtonom. Ipak, treba reći da u savremenom ratovanju brojčana nadmoć ne znači i nadmoć uopšte. Generalno gledano, iako brojnija, kineska mornarica je satkana od razarača, kruzera i nosača aviona značajno manjih fizičkih, tehničkih, pa samim tim i operativnih sposobnosti od američkih. Sve to može uticati na ishod eventualnog konflikta između Vašingtona i Pentagona. Naravno, to ne znači da je to jedini faktor koji će uticati na spor. Da li će Vašington biti spreman da uđe u direktnu konfrontaciju oko Tajvana koji u opservacijama i kalkulacijama Pentagona ima strateški značaj, ostaje da se vidi. Slučaj Ukrajine može poslužiti kao indikator (ne)spremnosti Zapada da uđe u direktan oružani sukob sa nekim ko može da uzvrati udarac. Da li neko misli da je to prošlo neopaženo u Pekingu?

Prednost Amerike

Američka mornarica je trenutno u prednosti po tri značajna faktora – po masi ratnih plovila, njihovom pogonu i stepenu obučenosti ljudstva. Prosečni američki razarač ima masu od više od 9.000 tona, dok kineski imaju 4.000. Prema nekim kalkulacijama, ukupna masa cele američke ratne mornarice iznosi 4,5 miliona tona, naspram dva miliona kineske.

Velika američka prednost trenutno leži i u njihovim nuklearnim nosačima aviona iz Nimic klase, kao i klase “Džerald Ford”. Ovi morski kolosi su superiorniji u svakom pogledu u odnosu na kineske. Prvo i osnovno, ima ih više. Vašington poseduje 11 nosača aviona sa nuklearnim pogonom i jednovekovnim iskustvom u konstrukciji i upotrebi ovih mašina rata. Takođe, velika je razlika i u kvalitetu tehničko-tehnoloških sistema ugrađenih u ove brodove, kao i u samoj osposobljenosti i opremljenosti ljudstva koje ih opskrbljuje.

Balistički projektili

Kineski razvoj balističkih projektila kojima je osnovna uloga uništenje američkih atomskih nosača aviona (čije makete već danas služe kao mete), dovoljno ilustrativno govori o rešenosti Pekinga da odnos moći okrene u svoju korist.